SJÓMANNADAGURINN ER HÁTÍÐISDAGURINN Í LÍFI MÍNU!

Sjómannadagurinn er dagur Hátíðar í mínu lífi. - Sjómannadagurinn er,  ásamt 1. maí,  þeir einu Hátíðisdagar í mínu lífi á mínum ungdómsárum sem ég man eftir. - 17. júni man ég fyrst eftir á 7unda ári enda var sá dagur aldrei svipur hjá sjón, á við Sjómannadaginn, og 1. maí,  - enda leiddist mér alltaf á 17. júní, og leiðist enn.  -

En Sjómannadagsins aftur á móti,  var beðið með eftirvæntingu á mínu heimili.  -

Og þegar hinn langþráði dagur rann upp. - Klæddist maður sínu fínasta pússi,  og lagði af stað út í hamingjuríkan dag.  -

Dagurinn byrjaði á Sjómannamessu.

Þar á eftir byrjuðu skemmtiatriðin, sem voru m.a.  kappróður, koddaslagur,  björgunarsund synt í sjóstakki og klofstígvélum, -  sem var og er mitt uppáhald. -

Svo færðist leikurinn upp á íþróttavöll þar sem fram fór m.a. pokahlaup, eggjahlaup, og klifur upp í mastur, og endaði svo í fótboltaleik.  - Þetta var SJÓMANNADAGURINN.

Um kvöldið var svo dansleikur fyrir fullorðna fólkið.

Það var iðulega langur og strangur undirbúningur fyrir dagskrá Sjómannadagsins,  sem stóð yfir í marga mánuði.  - Allt var gert til að gera daginn, sem eftirminnilegastan fyrir Sjómennina og þeirra fjölskyldur.  -  Og bara alla þá sem komu nálægt sjómönnum og þeim störfum sem að þeim sneri. - Sem voru auðvítað flestallir bæjarbúar.  

Að mörgu þurfti að hyggja og mörgu þurfti að redda, til að allir yrðu sáttir, og ættu Gleðilegan Hátíðardag Sjómanna . -

 Það var dásamlegt að fá að fæðast inn í sjávarpláss,- Að vísu var  það  svolítið sér á parti.  - Erfitt ?  Já , að sjálfsögðu.  -

Til dæmis var ég bara 4ra ára þegar ég synti mína fyrstu 200 metra, á Sjómannadaginn og fékk silfurmerki að launum. - Hvernig ég fór að því hef ég ekki hugmynd um, en þetta gerði ég. -

Það var ekki alltaf auðvelt, að búa í "Sjávarplássi", þeir voru nokkrir Bogensenarnir sem áttu Plássin, í þá daga,  staðina sem mynduðu sjávarplássin hringinn í kringum landið. 

 Þeir voru líka misjafnlega stórtækir.  Misjafnt hvað þeir áttu mörg pláss, umhverfis landið. -

 Ekki veit ég til dæmis hvað minn Bogesen í mínu "plássi" átti mörg Pláss,  en þau voru nokkur.

Þá voru "Stéttarfélög" nýstofnuð og "Sjómannafélög" líka nýstofnuð. - Og þeir sem að stofnuðu þessi félög voru ekki vinsælir, meðal Bogesenanna, og þá ekki heldur meðal almennings, sem ekki vildu styggja Bogesenanna, með því að standa með sjálfum sér og öðrum sjómönnum og verkamönnum.  Því þá gætu þeir misst vinnuna. -  En verkalýðsfélagar voru þá strax litnir hornauga, svo ekki sé meira sagt.

En þá voru heldur engir "lífeyrissjóðir" og þá voru engir "Sjúkrasjóðir".  Ekki einusinni "Slysasjóðir.", sem hefðu skipt sköpum fyrir þá sjómenn sem þá voru við sjómannsstörf og þeirra fjölskyldur.

Því þau voru mörg sjóslysin sem sjómennirnir okkar lentu í, jafnvel vegna gáleysis eigenda og/eða sparnaðar eigenda "Plássanna" á kostnað lífs,  og lima sjómannanna okkar, og þeirra fjölskyldna.

Má þar nefna dæmið um mótorbátinn Kristján sem kom að landi,  eftir að hafa verið týndur á hafi úti  í tíu daga, og hafði verið talin af. -  Þar var það þrautseigja Sjómannanna sjálfra sem skilaði þeim sjómannslífum heilum heim, sem þar voru um borð.

Ef ég ber lífið hér á árum áður,  saman við sjómannadaginn nú, árið 2008,  er það fyrsta sem kemur upp í hugann hve, - sjómönnunum okkar hefur fækkað, -  Sem dæmi:  Er ekki til neinn skóli lengur,  sem heitir Sjómannaskólinn, og ekki heldur Vélstjóraskólinn. - Þar er ekki lengur þörf á Sérskólum lengur fyrir þessi störf, sem hafa verið lífæð þjóðarinnar. -  Þar er mikil breyting hjá fiskiþjóðinni á hjara veraldar. 

Því spyr ég : Til hvers erum við þá að halda upp á Sjómannadaginn?

 

Bara til þess að geta sagt: GLEÐILEGA HÁTÍÐ SJÓMENN NÆR OG FJÆR.

MISTÖKIN REYNDUST OG MISTÖKIN LEYNDUST !!!!

Í níu mánuði hefur frumvarp til laga um breytingu á eftirlaunalögum legið fyrir á Alþingi.  Frumvarpið  var  lagt fram af nokkrum þingmönnum Samfylkingarinnar undir forystu Valgerðar Bjarnadóttur varaþingmanns Samfylkingarinnar. - 

 Formanni Allsherjarnefndar þótti ekki taka því að ræða frumvarpið í Allsherjarnefnd þar sem Stjórnarfrumvarp um breytingu á Eftirlaunalögunum væri á leiðinni. - Og bíða ætti eftir því.

Og það var beðið og beðið og BEÐIÐ...

Og beðið í 1 mánuð, -  og spennan jókst. - og .... ekkert heyrðist frá Stjórnarandstöðu

Og það var beðið í 2 mánuði, -  og ekkert spurðist til Stjórnarfrumvarps.  -  frumvarp stjórnarliða úr Samfylkingingunni lá frammi. - ekkert heyrðist frá Stjórnarandstöðu.

Það var beðið í 3 mánuði, - og enn spurðist ekkert til Stjórnarfrumvarps. - En frumvarp Valgerðar  beið þess að um það væri fjallað. - EKKERT HEYRÐIST FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐU

Það var beðið í 4 mánuði, - og enn bólaði ekkert á Stjórnarfrumvarpi um breytingu á Eftirlaunalögunum. - OG ENN HEYRÐIST EKKERT FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐU

þegar búið var að bíða í 1, 2, 3, 4, 5 mánuði,  - og komið nýtt ár,  og ekkert spurðist til Stjórnarfrumvarpsins -  Þá var Birgir Ármannsson formaður Allsherjarnefndar inntur eftir hvað tefði fæðingu "eftirlaunafrumvarps" Valgerðar Bjarna & Co, - Birgir taldi óþarfa að ræða það,  þar sem Stjórnarfrumvarp væri í deiglunni.- ENGIN VIÐBRÖGРFRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUFLOKKUNUM 

það var beðið í 6 mánuði,  - og maður heyrði,  að á kaffihúsum og í matartímum,  og í spjalli á vinnustöðum var fólk alvarlega farið að velta því fyrir sér,  - hvað liði leiðréttingu á þessum ósvífnu og vitleysu lögum, sem sett voru fyrir ráðamenn og embættismenn. - OG AFHVERJU HEYRÐIST EKKERT FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUNNI?

7 mánuðir liðu í bið, -  og fólk var hætt að hafa þetta í flimtingum. -  Nú var kominn þungi í umræðurnar á vinnustöðunum og í kaffihúsum og hvar sem fleiri en tveir komu saman. - Allsstaðar var talað, og nú var fólk orðið vonsvikið,  reitt út í ALLA Alþingismenn hvar í flokki sem þeir voru. - ÞVÍ EKKERT HEYRÐIST FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUNNI?

8 mánuðir liðu í bið, og enn kom ekkert frá Ríkisstjórninni. -  Kurr var kominn í hinn almenna kjósanda, hvort heldur þú hittir hann, á vinnustað, í búðinni, eða á götunni. -  Nú var spurt sem svo: AFHVERJU HEYRIST EKKERT FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUNNI ?  STJÓRNARANDSTAÐAN LOFAÐI AÐ .AFNEMA ÓSÓMANN !

SVO VAR LÍKA SAGT - STJÓRNARFRUMVARP!  AFHVERJU ÞARF AÐ BÍÐA EFTIR ÞVÍ? -  HVURSLAGS RUGL ER ÞETTA!  -

VORU ÞAÐ EKKI STJÓRNARLIÐAR SEM LÖGÐU ÞETTA FRUMVARP FRAM?

Já, hvurslags rugl er þetta, - er það ekki í verkahring þingmanna að vinna að,  og leggja fram frumvarp,  og samþykkja. - Og síðan Ríkisstjórnar og ráðherra að koma samþykkt Alþingis í framkvæmd. - Hversvegna er ekki unnið samkvæmt Stjórnsýslulögum?

Í 9 mánuði hefur verið beðið eftir því að frumvarp Valgerður og Co verði tekið fyrir,  rætt,  og það verði að lögum áður en þingi lyki í vor. -

 En nú er komið að þinglokum, og ekkert hefur breyst -  eftirlaunalögin enn í fullu gildi. -

Formaður Allsherjarnefndar Birgir Ármannsson hefur barist hatrammlega gegn umræðu um frumvarpið. -  Og fékk við það dyggilegan stuðning allra þingmanna allra flokka utan nokkurra Samfylkingarmanna sem voru meðflytjendur Valgerðar, og Ögmundar Jónassonar sem hefur sagt að hann vildi styðja frumvarp Valgerðar Bjarnadóttur.

Það frumvarp sem búið er að liggja hjá Allsherjarnefnd frá upphafi þings s.l. haust. -  Hafði enginn áhuga á að fá í umræðuna hvað þá að það yrði að lögum.  - Og auðvitað bólaði ekkert á frumvarpi frá Ríkisstjórninni,  um breytingu á eftirlaunalögunum. - Augljóst er að það stóð heldur aldrei til. -

OG EKKI KVARTAÐI STJÓRNARANDSTAÐAN - ENDA VIRTIST ENGINN ÞAR HAFA ÁHUGA  Á AÐ BREYTA EFTIRLAUNALÖGUNUM. - NEMA ÖGMUNDUR JÓNASSON.

Formenn allra flokka mættu í síðasta þátt vetrarins á Silfri Egils.  

Fomenn allra flokka sögðu að mistök hefðu átt sér stað við gerð eftirlaunalaganna á sínum tíma sem þyrfti að laga.

Formenn allra flokka, sögðust sammála um að mistökin þyrfti að laga, og það sem fyrst.

Formenn allra flokka vildu allir að frumvarp um breytingar á eftirlaunalögunum næðu fram að ganga, um það var enginn ágreiningur.

Steingrímur J. lýsti því yfir í Silfri Egils að hann styddi Frumvarpið hennar Valgerðar & félaga um breytingar á títtnefndum lögum.

EN AFHVERJU HEYRÐIST ÞÁ EKKERT FRÁ FORMÖNNUM STJÓRNARANDSTÖÐUNNAR ÞÁ NÍU MÁNUÐI SEM FRUMVARPIÐ LÁ FYRIR ?

ALLIR ÞINGMENN SEM ÉG HEF RÆTT VIÐ SEGJAST STYÐJA FRUMVARP VALGERÐAR BJARNADÓTTUR & FÉLAGA -  HVERSVEGNA LÉTU ÞEIR ÞÁ EKKI SKOÐUN SÍNA Í LJÓS Á ALÞINGI? -

OG HVERSVEGNA NÁÐIST ÞÁ EKKI AÐ KOMA ÞESSU FRUMVARPI Í GEGNUM ÞINGIÐ, ÚRÞVÍ ALLIR ERU SVONA SKRATTI SAMMÁLA.  - 

HALDIÐ ÞIÐ AÐ EFTIRLAUNALÖGUNUM VERÐI EITTHVAÐ FREKAR BREYTT EFTIR SUMARFRÍ, ÞEGAR ÞING KEMUR SAMAN Á NÝ?

NEI, AFHVERJU ÆTTU ÞINGMENN FREKAR AÐ VILJA BREYTA ÞESSUM ÓSÓMA Í HAUST? 

AFHVERJU EKKI?

AFÞVÍ AÐ ÞEIR VILJA ALLSEKKI BREYTA EFTIRLAUNALÖGUNUM.

ÞINGMENN VILJA FÁ ÞAÐ Í SINN HLUT SEM ÞEIM VAR LOFAÐ ÞEGAR ÞEIR SAMÞYKKTU EFTIRLAUNALÖGIN.

 

 

 

Farið yfir eftirlaunalög í sumar

ÞÁ ER BARA AÐ LEIÐRÉTTA MISTÖKIN, STRAX Í DAG, ÚRÞVÍ ALLIR ERU SAMMÁLA VALGERÐI

Allir virtust sammála um það í Silfrinu í gær að mistök hefðu verið gerð við setningu laga um hin frægu,  lög um eftirlaun ráðamanna. - 

Þarna voru samankomnir Formenn allra Stjórnmálaflokkanna og allir voru á eitt sáttir um að leiðrétta þessi mistök. 

Eftir hverju er þá beðið. -  Afhverju eru þingmenn ekki búnir að kippa þessu í liðinn. -

Allir í stjórnarandstöðunni eru samþykkir frumvarpi Valgerðar Bjarnadóttur um hvernig staðið skuli að breytingunum.

 Steingrímur J. sagðist styðja frumvarp Valgerðar Bjarnadóttur varaþingmanns Samfylkingarinnar og það hljóta Samfylkingarmenn líka að gera. -  Allavega þeir sem lögðu fram frumvarpið með henni.

 Og slatti af þingmönnum Sjálfstæðisflokksins styðja frumvarpið.

Og einhverjir frá Framsókn.  Svo sem hin skelegga Valgerður Sverrisdóttir, Bjarni Harðarson, að ég tali nú ekki  um sjálfan Guðna Formann.

- En þá eru það bara Frjálslyndir sem eitthvað virðast vera farnir að hiksta á réttlætinu.  - Náði ekki alveg hvað þeir eru að hugsa í þessum málum. - Þeir eru kannski komnir of nálægt kjötkötlunum. -

En frumvarp Valgerðar Bjarnadóttir hefur legið tilbúið frá því síðastliðið haust - Svo vonandi sýna þingmenn viljan í verki og samþykkja frumvarpið fyrir þinglok í vor. -

EF ÞEIR GERA ÞAÐ EKKI, ER EKKERT AÐ MARKA HVAÐ ÞEIR SEGJA.

 - OG HAFIÐ ÞIÐ ÞAÐ,  FORMENN ALLRA FLOKKA - OG ALLIR AÐRIR ÞINGMENN SEM NÚ SITJA Á ALÞINGI.- ÞIÐ HAFIÐ HAFT ALLAN VETURINN TIL AÐ BREYTA ÞESSU.

-  NÍU MÁNUÐI - HEILA MEÐGÖNGU -  LÁTIÐ RÉTTLÆTIÐ FÆÐAST Í DAG. - SAMÞYKKIÐ FRUMVARP VALGERÐAR .

Mistök gerð við setningu eftirlaunalaga

Afmælisbarn dagsins er !!! Eina leikkonan sem vitað er um að hafi tvöfaldað ....

Afmælisbarn dagsins er eina leikkonan sem vitað er um að hafi tvöfaldað aldur sinn á meðan á tökum, myndarinnar stóð.!  -  Hver er þessi stúlka?  Það er auðvitað litla stóra stelpan mín ! 

  

Ég var ósköp þreytt þegar ég vaknaði þennan dag að morgni 20. maí. - Ég man að ég leit á klukkuna, og hugsaði mér að ég yrði að dröslast á fætur og fara í mæðraskoðun úrþví litli kúlubúinn, litla jóðið mitt vildi ekki yfirgefa sitt huggulega jóðlíf og koma yfir í heiminn til mín. 

  Væri alveg til í að fara beint upp á deild núna og fæða í einum grænum,  tilkynnti ég manni mínum og börnum loks þegar ég skreiddist á fætur, og rak þau fram úr í leiðinni. -

Ég var þreytt, hafði leikið 86 sýningar á Gæjum og Píjum og aðrar 80 sýningar af Soffíu frænku í Kardimommubænum, og ljósmóðirin sem skoðaði mig, í seinustu skoðun, hafði sagt ósköp varlega, við mig, að hún hefði áhyggjur, af miklum kviðvöðvum mínum,  -  ég sagði henni að ég hédi að það væri útaf því hvernig ég beitti vöðvunum þegar ræningjarnir væru að ræna Soffíu frænku og bera hana á milli í hengirúminu sínu. - Hún sagði að það gæti orðið erfiðara fyrir mig að fæða,  ef vöðvarnir væru svona hertir, stórir og stæltir. 

 En nú var sýningum á Kardimommubænum lokið, fram að hausti.  - Og söngleiknum "Gæjar og Píur"  var líka lokið, allra, allra síðasta sýning hafði verið þann 17. maí.  - 

Svo nú var, næst á dagskrá, hjá mér, að fæða barnið mitt, áður en ég færi að vinna við næsta verkefni. - 

Mikið hafði ég verið fegin að lokinni sýningu, þann 17. maí,   ég hljóp upp alla stiganna upp á saumastofu og skilaði af mér búningunum mínum, hoppaði svo niður alla stigana, alveg niður í leikhúskjallara, hljóp aftur alla leið upp, og niður aftur, og hljóp upp aftur, og kvaddi alla samstarfsmenn mína, í sýningunni. 

 Þar var m.a. Sæbjörn Jónsson, sem var hljómsveitarsjóri sýningarinnar, hann ásamt fleirum úr sinfóníuhljómsveitinni fannst spennandi að fylgjast með hvernig tóneyra Jóðið í Kúlunni minni, hefði, þegar fram liðu stundir.

- Nema þegar ég hafði  kvatt allt þetta góða fólk og þakkað  öllum fyrir gleði og gæfuríkt samstarf á leikárinu.  Gekk ég út úr leikhúsinu sannfærð um að ég mundi fæða strax núna, svona korter yfir,-  auðvitað næði ég heim fyrst,  en ekki meira en svo. -  En mér varð nú ekki af ósk minni. 

 Þegar heim kom gerði ég allt klárt fyrir ferð á Fæðingarheimilið.  Og fór svo að sofa, örþreytt, en líka full eftirvæntingar. -  Því var ég mjög hissa, reyndar hálf móðguð, þegar ég vaknaði um morgunin og barnið var enn ekki komið. -

Og það leið önnur nótt og ekkert gerðist, - engir verkir, ekki einusinni verkir, eins og verkirnir sem komu á sýningunni þann 1. maí, -  þá byrjuðu harðir verkir strax í opnunaratriðinu,  breyttust svo í nokkuð harðar hríðar,  sem fóru vaxandi,  ég ákvað í samráði við sýningarstjóra,  að reyna að halda út fram að hléi, allavega reyna að klára aðal spilanúmerin mín, því ég spilaði líka á Alt Horn í þessari sýningu, og varð því að reyna að halda út eins lengi og ég gat. -  Í síðasta atriði fyrir hlé var ég sannfærð um að ég væri að fara að fæða.- Sýningarstjórinn var jafn sannfærð og var búinn að skipa sviðsmönnum að sækja sjóðandi vatn og hafa tilbúið á sviðskantinum.  -  En í hléinu datt allt í dúnalogn. - Bara stoppaði allt. - 

 Þessvegna var ég þreytt og fúl þegar ég vaknaði þennan fallega morgunn. -  En það stóð nú ekki lengi. - Ég fór í skoðun, og á eftir fór ég út á Fæðingarheimili og hitti lækninn minn hann Andrés besta lækni í heimi,  hann spurði mig hvort ég vildi ekki bara leggjast inn,  og hvíla mig, af því að ég væri þetta þreytt. -  Svo gætum við séð til, hvað gerðist daginn eftir.  - Ég var alveg til í það, og  þakklát, skreið ég strax bara upp í rúm og steinsofnaði.

 Um sexleytið vakna ég við að ég er að missa vatnið, ég ætlaði varla að trúa mínum eigin augum, ljósan kemur og skoðar mig, kallar á Andrés, í því kemur eiginmaðurinn minn sem ætlaði bara að kíkja við, með töskuna sem ég var búin að útbúa,  og vita svona,  hvernig mér liði.  Hafði verið í búðinni og svona að kaupa í matinn. -  Andrés er að skoða mig. - þegar hann kemur inn, svo minn fyrrverandi spyr hvort að ég sé að fara að fæða,: Neeei ekki alveg strax en það kemur, aðþví. svarar læknirinn. - Er mér óhætt að fara heim að borða spyr minn fyrrv. dálítið órólegur, klukkan að verða hálfsjö og börnin ekki farin að sjá vott af mat. - Já, já, segir læknirinn þér er alveg óhætt að fara heim og elda og borða mikið og vera lengi að því, og það ætla ég líka að gera. -  svaraði læknirinn:

-  Því barnið kemur ekki strax,  kannski á þessum sólarhring, enn ekki á þessum degi.-  Hélt læknirinn áfram og segir síðan:  - Svo við skulum bara fara báðir í mat, og hvíla okkur vel, og koma svo endurnærðir, og tilbúnir,  að taka vel á móti barninu, þegar sá tími kemur.

- Svo snýr læknirinn sér svo að mér: - En Lilja mín, það er búið að búa um þig uppi á fæðingarstofu, svo þú skalt bara fá þér að borða og fara svo upp þegar þér hentar. 

 -  Ég ætla nú að byrja á því að fá að skella mér í sturtu svara ég um leið og þeir hverfa út úr dyrunum.  - 

 

 Oh, hvað mér leið vel, ég byrjaði á, að biðja stúlkuna um leiðbeiningaspóluna, um fæðingar sem Hulda Jensdóttir talar inn á,  og mér var sagt af mínum kvenkollegum sem fætt höfðu á Fæðingarheimilinu,  að þetta væri mjög góð slökunar og öndunarspóla. 

Stúlkan var snögg að verða við bón minni og sagðist stinga henni í tækið upp á fæðingarstofu,  þá væri spólan tilbúin til hlustunar þegar ég vildi.  - Ég ákvað að hlusta á hana þegar ég væri búin í sturtu. 

Ég dansaði um, af hamingju, á leið í strutuna, greip handklæði, tók fram sjampó og svoleiðis og steig svo léttfætt, undir sturtuna.  - Það voru alveg dásamlegar sturtur á Fæðingarheimilinu, og það var svo gott að standa undir bununni lengi, lengi,  og afþví að ég þurfti ekkert að flýta mér, þar sem enginn beið eftir að komast að,  lét ég það eftir mér,  að njóta þess,  að standa, örlítið lengur.

- Mér leið alveg hreint dásamlega, svona eins og "drottningu" litla Jóðið mitt hafði ákveðið að yfirgefa jóðlífið og koma til mín og á morgunn mundum við hittast. 

- Einhver frelsistilfinning, greip um sig, í brjósti mér, og mér fannst ég standa með kyndilinn,  tilbúinn að fagna komu litla kúlubúans í þennan heim,  með opinn faðm.

 

  Þegar ég hafði lokið við að klæða mig fór ég inn á fæðingarstofuna, - ég fann að ég var hálf dösuð, eftir slakandi og heita sturtuna,  svo ég ákvað bara að leggja mig aðeins,  og njóta þess að hlusta á slökunarspóluna. - Áður en ég færi niður að borða. - Ég kveikti á tækinu og skríð upp í rúm, - en  um leið og ég ætla að leggjast niður fæ  ég alveg rosalega rembingshríð,  í því kemur stúlkan inn til að vita hvort ég ætli ekki að borða, -  þá kemur annar rembingur,  - stúlkan flýtir sér út til að kalla á ljósmóðurina sem kemur hlaupandi og segir stúlkunni að hringja strax á lækninn, hann væri bara handan við götuna,  og hringja svo í mannin minn. -  Þegar Andrés kom var kollurinn kominn,  það var enginn tími fyrir deyfingu, svo ég spurði hvort ég gæti ekki fengið þetta gas sem allir töluðu um.  - Andrés rétti mér einhverja dós með stút á, en það reyndist tómt. - Eiginmaðurinn fyrrverandi birtist náfölur í dyrunum með myndavél. - Ég umhverfðist. - Þú tekur engar myndir hér,  hvæsti ég á hann. - - Hann lofaði að halda sér á mottunni. - Ég urraði að það væri eins gott, og bölvaði því að fá ekki deyfingu -

 Þetta skiptir engu Lilja mín vertu bara fegin að það er engin deyfing,  þá slepp ég við að byrja á að afdópa barnið. -

 Því hér er hún komin með tvívafða perlufesti um hálsinn. - Klukkan var fimm mínútur yfir hálf átta. - 19:35 að kvöldi hins 20. dags maí mánaðar. var hún komin í fang mitt. - lá á bringu minni  og virti mig fyrir sér.

 

 Og þegar pabbi hennar spurði, ósköp varlega,  hvort hann mætti taka myndir núna, lyfti hún höfðinu og sneri sér að honum,  virti hann fyrir sér,  og hneigði svo höfuðið aftur niður á bringuna mína.

 - Pabbi hennar tók þessi viðbrögð hennar sem samþykki og tók til við að mynda. - Það tók mig nokkra stund að átta mig á að hún væri komin til mín, - ég skalf svo mikið eftir þessi hörðu átök, - að ég var dauðhrædd um að missa litla kraftaverkið mitt,  svo ég tók svo þétt utanum hana að ég var dauðhrædd um að meiða hana. 

- Í ljós kom að allur próssessinn hafði ekki tekið lengri tíma en 40 - 50 mínútur, frá því að þeir fóru og ég fór í sturtu var ekki liðin klukkustund, þar til barnið var fætt, enda náði ég aldrei að hlusta á slökunarspóluna, hún var enn í gangi í tækinu, þegar læknirinn og ljósan fóru að ganga frá eftir fæðinguna og pabbinn var byrjaður að mynda. 

- Við fengum öll hláturskast þegar við áttuðum okkur á því, spilunin tók hálftíma á hvorri hlið og henni hafði ekki verið snúið við. - Þvílíkur hvellur -   Þessi rúmlega 14 marka og 50 sentimetra langa stúlkubarn, steypti sér út í heiminn, á örskotsstundu.

Og stelpan var ótrúlega vakandi. - Athyglin og Hlustunin fullkomin - Augun stór og möndlulaga, hárið svart, og svo grét hún svo kurteisum og penum gráti, sagði læknirinn, - mömmunni fannst hún of kurteis. -

 

 Hún var ofboðslega vel vakandi, og eftir að búið var að baða hana,  og mamma hennar hafði fengið heitt kakó og brauð,  lágu þær mæðgur og virtu hvor aðra fyrir sér,

 - Skildi henni ekki líka við mig, hugsaði mamman óörugg,-  hún horfir svo íhugul á mig, - hún er svo ung, hvað ætli hún sé að hugsa. 

- Svo sofnuðum við báðar - Um tíuleytið vorum við fluttar niður á stofu. 

 Ég vaknaði við það um morgunin að yfirljósmóðirin kom inn til mín og spurði hvort að ég gæfi leyfi fyrir því að litla nýfædda dóttir mín,  léki tvíbura í sjónvarpskvikmynd, sem verið væri að gera. 

 En hún er svo ung, svaraði ég undrandi.  - Ég veit, sagði ljósan. - En hún er bara svo spræk og vel vakandi að hún virkar jafngömul og sú sem leikur hinn tvíburann.  Svo ég veitti góðfúslegt leyfi til myndatöku.  - Enda leikstjórinn enginn annar en leikritaskáldið Sigurður Pálsson, og höfundurinn ein af mínum uppáhalds Steinunn Sigurðardóttir.  Og sjónvarpsmyndin heitir  " Bleikar slaufur".

 

Þannig kom það til að afmælisbarn dagsins, er "eina leikkonan" sem  vitað er um að hafi tvöfaldað aldur sinn á meðan á tökum leikverksins stóð. -  Samkvæmt niðurstöðu könnunar sem Leikstjórinn Sigurður Pálsson gerði og ég veit að hann fer ekki með fleipur sá frómi maður.

 Og afmælisbarnið sem fyrir 23 árum síðan lék aðra tvíburastelpuna í "Bleikum slaufum" eftir Steinunni Sigurðardóttir í leikstjórn Sigurðar Pálssonar. -  Er nú sjálf tvíburamóðir. - tveggja yndislegra stúlkna sem urðu ellefu mánaða í gær.

Hún var líka strax dálítið spes, því hún svaf ekki svona á hlið í hnipri eins og flest ungabörn,  -  nei, hún lá á bakinu, með annan fótinn upp á vöggubrúninni, og hinn vafin utanum sængina. - og önnur höndin upp fyrir höfuð, hin ofaná sænginni.

Mamman vaknaði eina nóttina við mikið fliss í dyrum stofunnar sem þær mæðgur höfðu til umráða, þegar betur var að gáð sögðu flissandi læknar og ljósmæður afsakandi að þau hafi bara orðið að fá að sjá svefnstellingar nýburans. - Og sjá svo að móðirinn svaf alveg eins nema húm hafði vafið sænginni þannig að hún gæti haft löppina upp á henni.  Við sváfum semsagt í eins stellingum. - Og það sem meira er systir hennar sefur líka í þessum stellingum.

TIL HAMINGJU MEÐ DAGINN ELSKU HJARTANS STELPAN MÍN. -  HÚN Á NEFNILEGA AFMÆLI HÚN INGUNN VALGERÐUR !  -  OG HÚN SYNGUR EINS OG ENGILL !  HÚN ER LÍKA  ALGJÖR GULLMOLI !

Í Belgrad kynntist ég fyrst Eurovision, var þá reyndar þátttakandi á Alþjóðlegri l....

 

Í Belgrad kynntist ég fyrst Eurovisionsöngvakeppni,  var þá reyndar sjálf, þátttakandi á Alþjóðlegri Leiklistarhátíð. - En eitt af mörgu sem fyrir augu mín bar var, fyrrum sigurvegarar keppninnar.

 Það var haustið 1980, sem ég fór ásamt fríðu föruneyti með Þjóðleikhúsinu,  til Belgrad sem þá tilheyrði fyrrum Júgóslavíu. - Þjóðleikhúsinu hafði verið boðin  þátttaka, með sýninguna "Stundarfrið" á Alþjóðlega Leiklistarhátíð sem haldin var í Belgrad.  -  Stundarfriður eftir Guðmund Steinsson, verk sem hafði verið leikið fyrir troðfullu húsi strax frá  frumsýningu, og hafði þá þegar vakið athygli erlendis.  -  Það var langt og strangt ferðalag, frá Keflavík, til Köpen, - Köpen Zagreb- og Zagreb -Belgrad - allt á sama deginum eða sólarhringnum væri réttara. 

 Þegar til Belgrad var komið,  fengum við líka "höfðinglegar" móttökur. -  Það var farið með okkur eins og stórhöfðingja - 

Við fengum einkabílstjóra, sem voru með flögg á bílunum, og talstöðvar svo allir viku úr vegi þegar bíllinn birtist, - 

 Við vorum sett á mjög gott hótel sem staðsett var einhversstaðar á   - óskaplega flottu svæði og hinum megin var hraðbrautin, - svo allar flóttaleiðir voru klárar, - ef ske kynni leikhúsþyrstir aðdáendur,  ætlaði að kaffæra okkur í aðdáun. -  

Nei, án gríns þá var þetta með ólíkindum.  - Bílarnir voru svartar limmur, merktar opinberum erindrekum, og brjálaðir einkabílstjórar, með króníska bíla og hraðadellu, sem óku eins og þeir ættu lífið að leysa, annars yrðu þeir settir á höggstokkinn, ef þeir slægju af hraðanum, og ækju t.a.m. á löglegum hraða. -

Ég nefni t.d. eitt atvik,  við ökum á 170 km hraða eftir hraðbraut,  þá komum við að, þar sem búið er að setja upp svona "keilur" á hraðbrautinni, til að loka af eina akreinina, væntanlega vegna viðgerðar,  allavega voru þarna velmerktir vegagerðarmenn að búa sig til verka,  þegar okkur bar þar að.  - En vegagerðarmennirnir áttu fótum fjör að launa, þegar "einkabílstjórinn" okkar ók inn fyrir aflokaða svæðið, án þess að slá af hraðanum,  ruddi niður öllum keilunum, og öllum viðvörunum um leið og hann hló alveg tryllingslegum hlátri. - og þegar við litum útum afturrúðuna sáum við verkamennina liggjandi eins og hráviði fyrir utan veg.

Þarna, á þeirri stundu héldu tvær yngstu leikkonur, Þjóðleikhússins að nú væri komið að þeirra síðastu ferð, við vorum svo hræddar að við lágum veinandi í sætunum, á meðan á þessum glæfraakstri stóð. -

Eftir þetta atvik, pössuðum við okkur á því, að vera alltaf í fylgd fullorðinna leikara,  eða með túlkinn hjá okkur, á ferðum okkar með einkabílstjórunum.  -

Það var fleira sem við þurftum að passa okkur á, á þessum tíma var Tító, enn við völd, að vísu var hann orðinn gamall, en hann var mikilsvirtur leiðtogi, sem hafði haft vit á, að leyfa þjóð sinni að sækja sér menntunar út fyrir landsteinanna, og þá helst til Bandaríkjanna. -

Og þar sem hann var elskaður og dáður, var okkur sagt að við skyldum ekkert vera að nefna nafnið hans heldur segja "HANN" eða Sá Gamli" ef við þyrftum að ræða um Tító. -  Svo Júkkarnir  héldu ekki að við værum að tala illa um "HANN". - Það kæmi líka í veg fyrir allan óþarfa misskilning, sem annars gæti skapast. -

Nú eins og alþjóð væntanlega veit,  þá unnum við þessa Alþjóðlegu leiklistarhátíð. -  Stundarfriður var sem sagt kosin besta sýning hátíðarinnar. -  Og fagnaðarlátunum ætlaði aldrei að linna. -

Í framhaldi af því var okkur haldin veisla, í einhverri rosaflottri höll, og þar voru okkur flutt skemmtiatriði,  þar sem flytjendurnir voru m.a. fyrrum sigurvegarar Júróvisjónkeppninnar,  og þau fluttu okkur sigurlagið sitt ásamt fleirum mjög skemmtilegum lögum,  sem þau voru með á prógammi sínu.  -

Þegar þau höfðu lokið söng sínum, komu þau og heilsuðu upp á okkur,  enda voru þau, að auki, vinir hennar Dönku aðaltúlksins okkar. - Þau höfðu líka fengið bókina sem gefin var út um þær sýningar sem sýndar voru á hátíðinni, og fengu okkur til að árita  hana, um leið og þau færðu okkur áritaðar plötur með sigurlagi þeirra úr Júróvisjón. -

Ég hafði aldrei áður hvorki séð né heyrt Júróvisjónkeppnir svo ég vissi varla hvað mér ætti að finnast, þegar ég var spurð álits, af þessum krökkum. - En ég get sagt ykkur það, að þau voru alveg þrusu góðir listamenn,  öll upp til hópa. - 

 Og það eru þau líka, fulltrúar okkar hún Regína Ósk og hann Friðrik Ómar, og sá hópur sem mun standa á sviðinu með þeim. -  Þau eru frábærir söngvarar og munu örugglega standa fyrir sínu, úti í Belgrad. 

Og á næsta ári þá verður haldin Alþjóðleg Leiklistarhátíð hér á Íslandi, og þar munu sigurvegarar síðustu Júróvisjónkeppni. -  Þau Friðrik Ómar og Regína Ósk ásamt Euróbandinu skemmta hátíðargestum með söng og leik.

Og þá verð ég búin að grafa upp gömlu tveggja laga plötuna, sem þau færðu mér sigurvegarar Söngvakeppni Evrópskra Sjónvarpsstöðva það árið. - platan er einhversstaðar í kassa niður í geymslu, man að Júgóslavneski fáninn er á plötuumslaginu.-

Og þá verð ég líka búin að færa þeim Friðriki Ómari og Regínu Ósk plötuna að gjöf, fyrir að vinna keppnina 2008.

Mikið hlakka ég til. -  En það er bara eitt sem er að angra mig. -  

Ég er að velta því fyrir mér,  hvort að allar þær hörmungar,  sem riðu yfir Júgóslavnesku þjóðina, þegar landið liðaðist í sundur í hörmulegum stríðsátökum milli þjóðarbrota  sem áður byggðu gömlu Júgóslavíu, í sátt og samlyndi, þar sem hver undi glaður við sitt. - 

Þá komst helvítið, hann Mílosevic til valda á fölskum forsendum, var búinn að kynda svo vel undir kynþáttahatri og öðrum viðbjóði,  valdatakan var honum leikur einn.  Og áður en við var litið voru nágrannar farnir að höggva mann og annan.  Í nafni Lýðræðis.

Og nú velti ég því fyrir mér, -  Hvort að það geti verið, að það eina sem allar þessar hörmungar og fórnir, færðu þeim þjóðarbrotum sem eftir lifa, sé tilbúið "Konungsríki" í Serbíu,  sem flaggar nú gerfi  "krónprinssessu og krónprins"  í Sönghöll Drottningar. -  Á  Eurovisionsöngvakeppninni í Belgrad.

Ég get ekki hugsað svona sorglega hugsun til enda, - Enda getur þetta ekki verið raunveruleiki.

Þetta hlýtur að vera djók.  Auglýsingaskrum, - eða hvað er orðið af Lýðræðinu, sem allt þetta fólk, lét lífið fyrir. -

 Lýðræðinu sem réttlæta áttu, öll þessi dráp,  og allt þetta hatur. - 

 Var þetta blóbað bara til þess eins, að koma á einhverju tilbúnu konungsríki.  - Er það ekki einræði líka.  -  Eru engin takmörk fyrir lýðskrumi. -

ÉG BÍÐ EFTIR AÐ VAKNA  -  OG ÞAÐ SEM ÉG SKAL HLÆGJA ÞEGAR ÉG KEMST AÐ ÞVÍ AÐ ÞETTA VAR BARA MARTRÖÐ. -  ÓÞÆGILEG MARTRÖÐ.  - AUÐVITAÐ ER HEIMURINN EKKI ORÐINN SVONA FIRRTUR.

Eurobandið í sveiflu í Belgrad

Æ, æ, en leiðinlegt! Afhverju ætli þetta sé svona Villi minn ?

 Afhverju er "umræðan" svona erfið,  Villi minn?   -  Hvaða "umræða" er svona erfið Villi minn?  - 

Hvað er það sem gerir umræðuna svona erfiða, eru það 30,1% prósentin, sem skapa þessa erfiðu umræðu?

 Er það "opna umræðan" um REI málið sem þú ætlaðir að "setja öll mál upp á borðið" eins og þú orðaðir svo skemmtilega, í Kastjósinu, þegar þú varst að lýsa því, hve vel og dyggilega þú hefðir axlað ábyrgð, - með því að -  "Þú hafir nú "misst" borgarstjórastólinn" útaf öllum þessum látum vegna REI. - En nú ætlaðir þú að taka málin og setja þau "upp á" borðið Villi minn. -

 Nú yrði öldin önnur, nú yrði öll mál upp á borðinu, og verkin látin tala, því nú ætlið þið að láta hagsmuni borgarbúa, ganga fyrir öllu". 

Þetta sagðir þú nú Villi minn,  _   Um leið og þú axlaðir ábyrgðina í Kastljósinu fyrir rúmlega 100 dögum síðan.  -  Með því að bjóða Ólafi F.  borgarstjórastólinn í eitt ár,  en á meðan tækir þú sjálfur að þér að vera "Staðgengill borgarstjóra".  - þar til að ári liðnu,  þá mundir þú setjast aftur i borgarstjórastólinn þinn,  og Ólafur F.  færi í hlutverk staðgengils borgarstjóra.   -

Gæti ekki verið að borgarbúar séu ósáttir við þennan gjörning,-  þó að könnunin sé gerð áður en virkilega fór að "gusta" um borgarstjórann?

Gæti líka verið að óútkljáð ósætti innan Sjálfstæðisflokksins,  sé það sem veldur hrapi fylgis?. 

Getur verið Villi minn, að "skýringuna" sé að finna innan ykkar eigin raða?  

Ég spyr ný bara vegna þess,  að ég sé á  þessari könnun, að það er ekki bara ég, sem er búin að missa alla trú á þér og þínum meirihluta.  -  Og ég vil að þú vitir það.

Umræðan Sjálfstæðisflokknum afar erfið

HUGREKKI og HEIÐARLEIKI ! Er ekki til sölu frekar en FJALLKONAN.

ÞAR ER HEIÐARLEIKINN Í FYRIRRÚMI !  OG HUGREKKI HAFT AÐ VOPNI. 

ÞEGAR BARIST ER GEGN BITRUVIRKJUN!

ÉG LAS ÞETTA VIÐTAL - ÞAÐ SNART HÖRPU MÍNA.

 HEF LESIÐ BLOGGIÐ HENNAR. - OG FANNST HÚN HLJÓTA, AРVERA HIMINBORIN.

EKKI AÐ ÞARNA VÆRI Á FERÐ, - BITUR BORGARSTJÓRI - EÐA BITUR BÆJARSTJÓRI.-  EÐA BITUR FRÚ !  -  NEI, ALLS EKKI. -  ÞVERT Á MÓTI.

ÞETTA ER FJALLKONAN Í LIÐI MEÐ LANDINU,  SEM TALAR TIL MÍN OG ALLRA ANARRA LANDSMANNA. 

ÞAÐ ER LÁRA HANNA EINARSDÓTTIR SEM LJÆR FJALLKONUNNI RÖDD SÍNA Í ÞETTA SINN.

ÞARNA ER Á FERÐ HEIÐARLEIKI OG HUGREKKI HINNAR HIMINBORNU DÍSAR.

ENDA FRAMTÍÐ LANDS OG ÞJÓÐAR UNDIR ÞVÍ KOMIÐ AÐ HLUSTAÐ SÉ Á ÞESSA FJALLKONU.

SÓLEY SÓLU FEGRI, SITUR VIÐ HAFIÐ Á KÓRALSKÓM.

ÍSLAND ÖGRUM SKORIÐ EG VIL NEFNA ÞIG !

HVER Á SÉR FEGRA FÖÐURLAND MEÐ FJÖLL OG DAL OG BLÁAN SAND

OG NORÐURLJÓSABJARMABAND.

MEÐ FANNHVÍTA JÖKLANNA TINDA

HIMININN HEIÐUR OG BLÁR

HAFIÐ SVO SKÍNANDI BJART.

HELVÍTI ER HLÍÐIN SMART, ÉG FER EKKI RASSGAT!

SKEIN YFIR LANDIÐ SÓL Á SUMARDEGI,

OG SILFURBLÁANN EYJAFJALLATIND.

LAND MÍNS FÖÐUR LANDIÐ MITT, LAUGAÐ BLÁUM STRAUMI.

EINATT VAKIR AUGLIT ÞITT OFAR TÍMANS GLAUMI

þÁ ER EI ÞÖRF AÐ VELJA,

 ÞÚ MÁTT ALDREI SELJA,

 ÞAÐ ÚR HENDI ÞÉR.

Berst gegn Bitruvirkjun

BLÖRRAÐUR BORGARSTJÓRI Á "NIPPINU" !

þEIR SEGJA AÐ BORGARSTJÓRI SÉ Á NIPPINU MEÐ AÐ VERA ÁHRIFALAUS, EN NÚ ER HANN BÚINN AÐ RÁÐA TIL SÍN ÞRIÐJA BORGARSTJÓRNANDANN.  -  ODDAMANN Í YFIR-YFIRSTJÓRN.

þEIR VERÐA ÞÁ ÞRÍR: SÁ BLÖRRAÐI, STAÐGENGILL ÞESS BLÖRRAÐA, OG ODDAMAÐURINN.

Þeir segja nefnilega að það sé ekkert mark tekið á Borgarstjóranum.

þeir segja að á Borgarstjórann sé ekki hlustað

Og ef þeir hlusta þá gera þeir ekkert með það sem hann segir.

Hefur Borgarstjórinn í Reykjavík eitthvað að segja?

Oddamaðurinn mun skera úr um það.

Allavega hlýtur að vera erfitt fyrir embættismenn Reykjavíkurborgar, að sinna skyldum sínum  þessa daganna.  Því þeir virðast hafa tvo herra :  Annarsvegar Hinn blörraða Borgarstjóra og hinsvegar:  Sjálfstæðismenn sem eru í flestum nefndum og ráðum borgarinnar.

En nú verður breyting á.

Því "Sá blörraði", hefu ráðið "þriðja" Borgarstjórnandann. - Vin sinn og skólabróður, Stuðmannin og jafnaðarmanninn, sjálfan Yfirherforingja Græna hersins,  eðalmanninn  Jakob Frímann Magnússon sem væntanlega verður einskonar oddamaður í "yfirstjórn" Reykjavíkurborgar. 

Allavega verður stuð í Borgarráði þegar Oddamaðurinn skerst í leikinn.  Tekur af allan vafa um hver meiningin sé hverju sinni hjá "þeim blörraða" og "Staðgengli þess blörraða".  Þar veltur allt á "Oddamanninum".

Hver staða sexmenninganna í meirihlutanum verður, með tilkomu "Oddamannsins" er óviss. -  En ljóst er, að þeirra er ekki þörf lengur,-  þau verða bara áfram leiksoppar, í ótrúverðugu leikkerfi, sem daglega er á nippinu við að springa.

En Kjartan er komin í "var" hjá OR.

 

 

Borgarstjóri áhrifalaus

Hagur Íslenskra Bankaræningja aldrei minni....Krafa um breytt gjaldmiðilsviðmið ....

 Er ekki komin tími á að Íslenskir bankaræningjar leggi niður vinnu, eða beinlínis hætti störfum -  Með svona veikri stöðu krónunnar, hefur staða bankaræningja versnað meir, en orð fá lýst. -

Með svona áframhaldi er eina von "Íslenskra bankaræningja" að bankarnir verði þjóðnýttir aftur.

Hve oft, hef ég ekki,  hugsað um örvæntingu, þessara vesalings "bankaræningja", sem láta sér, detta í hug, að ræna Íslenska banka, -  og missa við það æruna,  við að ræna "örkrónum" úr íslenskum banka.

  Bara hringingin í lögguna, við tilkynningu á ráni,  er dýrari, en uppskera ránsins, getur mögulega orðið, fyrir ræningjanna. -   þeir ná ekki einusinni upp í, útlagðan kostnaður, við kaup á hettum, kylfum, og öðrum tækjum og tólum s.s. eldsneyti á bíla. 

Að ég tali nú ekki líka um, útlagðan kostnað ríkisins, við hvert bankarán. -  m.a. áfallahjálp, og útbúnað við leit hinnar borgaralegu lögreglu, að "bankaræningjunum"  -  utan sérsveitar,  sem er dýrari en ræningjanum tekst mögulega að ná í ránsferðinni, þó hann taki "bankann" með öllu sem í honum er.-

Og að "Bankaræninginn"þurfi svo að sitja ævilangt uppi með stimpilinn "bankaauraræningi" innilokaður jafnvel í mörg ár. -  Þetta er ekki einu sinni, hugsunarinnar virði, hvað þá ómaksins virði.  -

Þó "Bankaauraræningjunum" hafi tekist að fela peningapokann, áður en þeim er náð, þá er "gildi" krónunnar strax fuðruð upp, á meðan á yfirheyrslum stendur. - Hvað þá að þeir njóti nokkurra eftirlauna út á ránsfenginn.  Á meðan þeir afplána í fangelsi. -

- Þegar ég var lítil. - Var mikið gert grín, að því, hvernig erlendir bankaræningjar,  sem náðust,  fengu sína líkamlegu þjálfun, í fangelsinu. -  Þeim var einfaldlega afhent eftirfarandi verkfæri:  skófla, hjólbörur, og tvær spýtur 1,5 cm x 240 cm á lengd.  

 Síðan áttu fangarnir að fara niður í kjallara, - moka í fullar hjólbörur af sandi,  keyra hjólbörurnar upp á aðra hæð,  með því að nota spýturnar sem skábrautir,  og sturta svo sandinum úr hjólbörunum niður um gat á gólfinu, -  þetta púluðu þeir við 8 klst. á dag með löglegum matar og kaffihléum, allan ársins hring, eða svo lengi sem afplánun þeirra stóð.  - 

 En þegar ég var lítil,  voru nefnilega engir Íslenskir bankaræningjar til, - Þá voru allir svo meðvitaðir um "verðgildi" Íslensku krónunnar, að engum þótti taka því,  að ræna Íslenskan banka.  Það datt bara engum í hug að ræna Íslensku krónunni, yfirhöfuð,  því hún var þá, eins og nú, gjörsamlega verðlaus. 

Þar sem það tók því ekki fyrir Sigga í næsta húsi,  eða Balla á horninu,  að ræna banka.  Fjármögnuðu þeir félagar og aðrir álíka kumpánar. - óhóflegt líferni sitt, með sauðaþjófnaði,  hrossaþjófnaði,  og nautgripaþjófnaði, - já, í búfénaðinum var fjársjóðurinn fólgin. 

 Það var t.d. lengi mjög vinsælt að stela nautum samanber söguna af Búkollu, og söguni af Systrunum sem stunduðu "eggjakast" sín á milli, dægrin löng. -  Milli þess sem þær stálu nautum. -  Þá var nefnilega eggjakast líka eins og nú, vinsælt hobbý. - og stuldur á búfénaði, bankarán þess tíma.  -

En Aðalverðgildamatið, þegar ég var lítil, var samt viðmiðunin við "Íslenska Brennivínið",  þegar t.d.  gerðir voru langtíma samningar og eða allar fjárfestingar, og hlutafé lagt fram.  Dæmi:  Þú lagðir fram hlutafjáreign,  og þess háttar, og var framlagið, þá miðað við og metið, - sem svo, og svo, margar flöskur, af "Íslensku Brennivíni". - Það væri ráð að taka það upp nú -

 T. d. á ég bréf, upp á hlut, í Alþýðuleikhúsinu, þar sem ég lagði fram og greiddi með víxli 250 þúsund krónur á sínum tíma, og metið er samkv. bréfinu jafnvirði eignar að 250 flöskum af "Íslensku brennivíni".  - 

Þetta langaði mig bara, að benda Íslenskum Bankaræningjum á,  svo þeir geti fengið endurmat á sínu starfi, og séu metnir samkvæmt raungildi þess gjaldmiðils sem um getur hverju sinni. -

Svo þarf líka að gefa bankaræningjum kost á  endurmenntun fyrir  "bankaræningja", og koma þeim þannig, upp úr "bankaauraræningja hjólförunum,  þeir þurfa líka að fá námkeið í "mati" á auðstjórn og auðsöfnun - samkv. þessum ný endurvakta verðmætastuðli, sem ég legg til að verði tekinn upp.-.  

Semsagt niðurstaðan er:  ÞAÐ ÞARF AÐ ÞJÓÐNÝTA BANKANNA,  þar sem útlagður kostnaður við leit á bankaræningjum, hverju sinni, er meiri en verð á BANKANUM ÖLLUM. -

Ræningjarnir hverju nafni sem þeir nefnast, verði settir á endurmenntunarnámskeið í meðferð fjármála og verðamætamati.

Síðan verða bankarnir settir aftur á frjálsan markað og seldir. - 

 Og væntanlega fara þá, allir, að hafa eitthvað uppúr krafsinu, og bankaræningjarnir fá eitthvað fyrir sinn snúð. - með nýjum gjaldmiðli.

OG MANNAUÐURINN VERÐUR SETTUR OFAR ÖLLU ÖÐRU.

Leitað að bankaræningja

2000 þúsundkróna VERÐMUNUR per kíló á INNFLUTTUM ferskum kjúklingabringum ......

Innfluttar ferskar kjúklingabringur kosta 299.- kg + 18%verðtollur, segjum 800.- hingað komnar í búð.  - Þá kostar ódýrustu fersku bringurnar sem ég fann í dag, kr: 2.799.- í Bónus.  - Semsagt mismunur upp á:  Kr:  2000 þúsund per kíló.  - 

ER EKKI KOMINN TÍMI TIL AÐ HUGSA EINUSINNI UM HAG NEYTENDA.?

ÞAÐ ER ÓEÐLILEGT AÐ HEIMILIN Í LANDINU BORGI ENDALAUST FYRIR VIÐSKIPTAHAGSMUNI ÖRFÁRRA FRAMLEIÐSLUAÐILA. - í SKJÓLI TOLLA OG HAFTA, SEM BÆTAST OFANÁ KÍLÓVERÐ.

Afhverju í ósköpunum er ekki nú þegar, farið að flytja inn ferskar kjúklingabringur?  Þar sem mun lægri tollur er, á ferskum kjúklingabringum, en eru á frosnum kjúklingi.?  - Eftir hverju er verið að bíða? 

- ER EKKI LÖNGU TÍMABÆRT AÐ ÁKVARÐANIR SÉU TEKNAR MEÐ HAG NEYTENDA Í FYRIRRÚMI.!?!? 

Neytendur borga úr eigin vasa fyrir tolla og höft sem lögð eru á innflutning, á kjúklingum.  Undir því yfirskini að það þurfi að vernda landbúnaðinn!

OG KJÚKLINGAFRAMLEIÐENDUR FÁ TIL SÍN SEM "STYRK" SVOKALLAÐAN LANDBÚNAÐARSTYRK.

KJÚKLINGAFRAMLEIÐSLA ER "IÐNAÐUR" EKKI LANDBÚNAÐUR. 

KJÚKLINGAFRAMLEIÐSLA HEFUR EKKERT MEÐ LANBÚNAÐ AÐ GERA!

KJÚKLINGAIÐNAÐURINN ER EINGÖNGU FÓÐRAÐIR Á ERLENDU FÓÐRI 

Kjúklingaframleiðslan hefur því, ekkert með landbúnað að  gera, þar sem kjúklingar eru eingöngu fóðraðir á erlendu fóðri. -

ÞVÍ BER AÐ FELLA NIÐUR VERNDINA Í KJÚKLINGAFRAMLEIÐSLUNNI OG LÆKKA ÞANNIG MATARVERÐ HEIMILANNA.

NÚGILDANDI FYRIRKOMULAG ER EKKERT ANNAÐ EN SKATTLAGNING Á HEIMILIN.

 -  Það er mikill munur á, hvort að þú kaupir kjúklingabringur á "800.- kr. pr. kílóið " eða á kr: " 2.799.- kílóið"  ódýrustu kjúklingabringurnar sem ég fann í gær voru í Bónus á 2.799.- kr. pr. kíló 

-  ÞÚ SPARAR MINNST 2 ÞÚSUND KRÓNUR Í HVERRI MÁLTÍÐ MIÐAð VIÐ 4RA MANNA FJÖLSKYLDU. -

ÞEGAR HORFT ER TIL INNKAUPAVERÐS Á KJÚKLINGI,  ER ÞAÐ GLÆPUR,  AРÁFRAM SKULI VERA HÆGT AРSEILAST Í VASA ALMENNINGS.

EF RÉTT VÆRI STAÐIÐ AÐ MÁLUM ÆTTI KJÚKLINGAFRAMLEIÐSLAN HÉR AÐ LIFA AF SAMKEPPNI ERLENDIS FRÁ.

NÚ ER MÁL AÐ LINNI.  -  HÆTTIРAРLÁTA ALMENNING BORGA FYRIR HAGSMUNI ÖRFÁRRA AÐILA. -

 -  OG ALÞINGI !   SAMÞYKKIÐ STRAX,  AÐ FELLA NIÐUR ÞESSA VERND HIÐ FYRSTA, OG HÆTTIÐ ÞAR MEÐ AÐ HEFTA EÐLILEGA SAMKEPPNI. 

- EN KOMIÐ ÞESS Í STAÐ Á EÐLILEGRI SAMKEPPNI Á ÞESSUM MARKAÐI KJÚKLINGAIÐNAÐARINS. 

 

Spáir miklum innflutningi á kjúklingabringum