þEGAR ÉG ÁTTI AÐ GREIÐA FYRIR GUÐSMENN !

Þetta minnir mig óneitanlega á, þegar mér barst himinhár símreikningur, sem ég var ekki sátt við að greiða þegjandi og hljóðalaust. - Enda var reikningurinn svo hár að ég átti ekki fyrir honum, og ég vissi líka að ég hafði ekki talað mikið í símann, stóran hluta þess tíma sem rukkað var fyrir. -

   Semsagt himinhár reikningurinn sem ég fékk, og krafa um tafarlausa greiðslu,  og dularfullar símhringingar sem hrelldu mig í tíma og ótíma, þar sem aldrei var sagt neitt, - varð til þess að ég hafði samband við þetta eina símafyrirtæki sem þá var, Landsíman,  og kvartaði, og bað um hjálp,  ekki fékk ég neina hjálp þaðan, né neinar upplýsingar, þrátt fyrir ítrekaða beiðnir mínar.

. -  Svo ég greip til þess ráðs að kæra, og síminn minn var hleraður, nema þá kemur upp einhverskonar " bilun" í kerfinu hjá þeim á Símanum, - því þegar hringt er, og ég tek upp tólið, til að svara, "þá er rödd í símanum", sem segist hafa ætlað, að hringja út í bæ, en það hljóti, að hafa slegið  saman línunum. - Svo við kveðjumst og hann leggur á, - Þá gerist þetta aftur, og aftur, og aftur. - OG AFTUR.

   Það endar með,  að ég spyr manninn,  úr hvaða síma hann sé að hringja, þá er hann að hringja úr tíkallasíma í húsi Fíladelfíusafnaðarins.  -  Ég hringi í Símann og bið um númerið í tilteknum, tíkallasíma, - það kemur hik á stúlkuna, -  en síðan segir hún: -  að það sé ekki hægt,  að hringja í þennan tíkallasíma. 

  -  En þegar ég segi henni, að ég vilji fá að vita hvaða númer, sé tengt við þennan "tíkallasíma."  - Þá kemur í ljós að, "það er tengt við minn síma", ég, einstæð móðir í námi,  hafði þá greitt úr eigin vasa fyrir alla þá guðsmenn sem hringdu úr "sínu safnaðarhúsi"  og töluðu við "Sinn Guð" á meðan ég blæddi á línuna. -  Hinsvegar hverjir fengu tíkallanna alla sem tíkallasíminn gleypti?  -  Fékk ég aldrei að vita.  - Og ég fékk heldur ekki að  vita hversu lengi, ég hafði greitt fyrir þessa útvöldu guðsmenn,  né hversu mikið, ég hafði greitt fyrir þá. -  Þær upplýsingar sögðu þeir vera  einkamál guðsmannanna.

  - Póstur og Sími felldu niður þennan svimandi háa reikning,  sem var hærri, heldur en námslánið mitt, á þessum tíma.  Þeir þurftu mikið, að tala "Guðsmennirnir hjá Hvítasunnusöfnuðinum." 

 - En þeir hjá Pósti og Síma,-  fóru fram á það við mig, - að ég segði ekki frá, - hvernig, tengingarmálum, svokallaðra "tíkallasíma" væri háttað, - semsagt, ég átti að þegja, - og þá mundu þeir leiðrétta sín eigin mistök, - og láta símreikninginn minn, - sem ég átti ekki,-  niður falla.  Og, ég þurfti ekki, að borga fyrir kæruna, sem ég kærði.  - Þeir mundu sjá um það. 

-  Og ég  bara samþykkti. -  Gegn því að þeir sæju svo um, að þetta kæmi aldrei fyrir aftur.  -  Því þeir sögðu mér, að allir tíkallasímar, væru tengdir við heimilisnúmer,  þ.e.a.s. allir tíkallasímar sem ekki væri hægt að hringja í, - væru tengd svona við hin og þessi heimasímanúmer, út í bæ.

 -  Því spyr ég :  HVERNIG ER SVONA MÁLUM HÁTTAÐ NÚNA ?!?  - NÚ ER SÍMINN KOMIN Í EINKAEIGN ! OG HVERNIG ERU SVONA MÁLUM HÁTTAÐ HJÁ SÍMANUM Í DAG?   - SPYR SÁ SEM EKKI VEIT!!!!  Og er ég rukkuð fyrir símtöl sem ég hringi ekki?-  Ég er með sama númer.

NÚ FATTA ÉG LÍKA ÞETTA MEÐ GRUNNNET SÍMANS, SEM VAR EKKI HÆGT AÐ HALDA EFTIR!

Hringt í mann þegar greiðslukort voru samþykkt

FYLGJUMST MEÐ - BORGUM EKKI ! - 1. MAÍ - LÁTUM VIÐ TIL OKKAR TAKA.

Fylgjumst með - verð hækkar í verslunum dag frá degi!  Vöruverð í hillum er lægra, en vöruverðið við kassann. - Lenti í því í Hagkaupum í Skeifunni í fyrradag, að þrjár vörutegundir af fimm voru á hærra verði við kassann en gefið var upp á hillu. -

 - Ég benti kassadömunni á misræmið sem væri milli hillu og kassaverðs, en hún sýndi mér spjald sem á stóð það verð sem hún stimplaði inn, stúlkan var alveg miður sín, -  það voru svo margir, búnir að kvarta, yfir misræminu. - Þá varð ég líka alveg miður mín. - sagði henni að hafa engar áhyggjur,  því, ég vissi það vel, að hún réði engu um verðið.

 - Þá leit hún á mig þakklátum augum,  og brosti feimnislega,  og kallaði á ungan mann, og spurði hann ráða, - hann svaraði því til:  að kassaverðið væri það sem gilti. 

-  Ég gat ekki gert stúlkunni það að vera að ræða þetta meira hún var nú bara að sinna sinni vinnu,  - sá líka að hún var alveg miður sín, -  þetta voru svosem ekki miklir peningar, sem ég var að tapa þarna, enda engin stór innkaup, á ferðinni, þennan daginn, bara smotterí,  rétt rúmlega tveir hundrað kallar,  sem þarna munaði, enda aðeins um 5 vörur að ræða. 

 Svo ég sagði stúlkunni, svona til að hressa hana, að ég mundi bara, kvarta næst þegar ég kæmi. -   Stúlkan andvarpaði og sagði:  Þá verð ég vonandi hætt. -  Nú ! spurði ég, - Já, svaraði stúlkan það er svo ömurlegt að standa í þessu alla daga.

 -  En hvað ég skildi hana.-  Þessvegna gerði ég ekkert í þessu, og þessvegna, gerði ég heldur ekkert, þegar ég sá hvernig allt, hafði hækkað í Krónunni. -  Og í Bónus, sem ég hélt, að ég gæti stólað á., sama gamla góða verðið. -

EN HÉÐAN Í FRÁ, NEITA ÉG,  AÐ BORGA ÞESSAR, SVIMANDI HÁU UPPHÆÐIR, SEM ERU ÞÓ ALDREI, ÞÆR SÖMU, FRÁ DEGI TIL DAGS. -  HVERNIG SKILDI ANNARS STANDA Á ÞVÍ. - 

SVO ÆTLA ÉG AÐ MÆTA Í KRÖFUGÖNGUNA 1. MAÍ - EKKI SPURNING. 

Allir fylgist með

"Á DEGI UMHVERFISINS" er tilkynnt um nýja bæjarstjórn í Bol........

Á DEGI UMHVERFISINS er tilkynnt um nýja bæjarstjórn í Bolungarvík.  

   Bæjarfulltrúi sem klauf sig frá Sjálfstæðisflokknum fyrir síðustu bæjarstjórnarkosningar og hefur starfað í meirihlutasamstarfi með K - listanum hefur nú slitið samstarfi við K - listann og skriðið heim í ból bjarnarins, sem hún flúði fyrrum.  

   Skýringar á þessum "furðuflótta" bæjarfulltrúans yfir í fyrri heim, eru í meira lagi undarlegar,  eða hæpnar,  hreint út sagt svo grátlega grábroslegar, að maður spyr sig hvort hún hafi sofið einhverjum "Þyrnirósarsvefni" og því ekki vitað hvað hefur verið að gerast í bæjarfélaginu  undanfarinn áratug. -   Því það sem Anna, finnur Soffíu Vagnsdóttur til foráttu, er dugnaður Soffíu við að byggja upp Bolvíkst samfélag og skapa ný störf í bænum.

   Með sinni frjóu frumkvöðlahugsun hefur Soffía verið  vakin, - sofin, við að fá fjármagn, inn í bæjarfélagið, til þess að efla, atvinnu, og fjölga störfum, í Bolungarvík. 

   Þessu öfluga starfi Soffíu höfum við landsmenn allir, fengið að kynnast, í gegnum tíðina, bæði í gegnum fjölmiðla, og af afspurn.  

   Því er mér verulega brugðið,  þegar ég les um tilurð, þessa nýja meirihluta, og barnalegar og hjáróma skýringar Önnu á gjörðum sínum.

 -  Getur verið að "Hin duldu öfl" séu þarna að verki , og hafi lagt sitt að mörkum til að semja Önnu inn í hinn nýja meirihluta.

 -   HIN DULDU PENINGAÖFL SEM FALAST EFTIR AÐ BYGGJA OLÍUHREINSUNARSTÖÐ Á VESTFJÖRÐUM.

 -  Þeir hinir sömu sem ekki vilja láta nafns síns getið.  Eða þola ekki dagsljósið.

 -  Mikill er skaði Bolvíkinga nú þegar, og hann á eftir að verða enn meiri ef fer sem horfir. 

 - ÆTLA BOLVÍKINGAR AÐ TAKA ÞESSU ÞEGJANDI ! Spyr Edda Björgvinsdóttir á  blogginu sínu.

 - Ég tek undir orð Eddu og spyr !  ÆTLA BOLVÍKINGAR AÐ TAKA ÞESSU ÞEGJANDI ?!?!?!?!?  

 - ÞETTA ER VERULEGA UMHUGSUNARVERÐ SENDING TIL BOLVÍKINGA, - OG VESTFJARÐA ALLRA, -  Á DEGI UMHVERFISINS. 

Umhverfisviðurkenningar afhentar

Get ekki bloggað .....langar samt að ......minna á dag "Umhverfisverndar" ..

Get ekki bloggað  í bili, ....  Mig langar samt að minna ykkur á að í dag er dagur UMHVERFISVERNDAR ! 

   Og það minnir okkur á hversu áríðandi er að augu almennings opnist fyrir þeirri staðreynd sem pistillinn hennar Láru Hönnu Einarsdóttir fjallar um. 

   Um leið og ég bendi á, nauðsyn sterkrar umhverfisvitundar allra landsmanna.

   Ef við viljum að Ísland verði enn byggt  á næstu öld. 

   EF VIÐ VILJUM EKKI AÐ ÍSLAND VERÐI EINN ALLSHERJAR SORPHAUGUR.

 

   

1,2, RYKVÍK - á ekkert að þrífa borgina, svifrykið hrellir enn.

   Ég fann fyrir því þegar ég vaknaði í gærmorgun. - Æ, nei, stundi ég upphátt, er ég að kvefast, afhverju græt ég svona, án þess að vera að gráta, og afhverju er mér svona þungt fyrir brjósti?  -  Fór til læknis:  SVIFRYK, elskan mín, svifryk, og það verður verra á morgun.- sagði læknirinn hughreystandi.

 -  Frá lækninum fór ég beint til dóttur minnar ætlaði að líta eftir tvíburunum, sem bráðum verða tíu mánaða.  -  Og þegar þangað kom, tóku á móti mér, tvö skælbrosandi og skríkjandi andlit, -  með augun full af tárum þrátt fyrir gleði sína, og þær hnerruðu, og hnerruðu, og hnerruðu. -SVIFRYK

  - Æ, elsku hnáturnar mínar eru "fyrirburar", og því viðkvæmari, fyrir þessari  bölvuðu, svifryksmengun, sem er að gera útaf við alla þá, sem viðkvæmir eru, fyrir, í öndunrarfærum, lungum, eða með asthma.  -  

 -  Bíleigendur þess lands, viljið þið bjarga mannslífum, - strax í dag- , og taka nagladekkinn undan bílunum ykkar "strax". -  Enda er bannað að vera á nagladekkjum eftir 15. apríl. -  Og, ég get sagt ykkur það, - að það munar um nagladekkin, á götunum hér í Reykjavík, og víðar.  - Það mundi líka muna miklu, ef bílum fækkaði, hér í borginni,  en það er önnur saga. -

   Enn er ekki hægt að hafa opinn glugga í Reykjavík vegna "svifryksmengunar", í Almáttugs bænum gerið eitthvað,  þið sem ráðið í REYKJAVÍK !!! 

  - ÞAÐ ER ÓLÍFT Í BORGINNI !  REYKJAVÍK ER ORÐIN AÐ RYKVÍK.  1, 2, RYKVÍK.  -

Hvernig er með átakið 1, 2, Reykjavík - átti ekki að hlusta á borgarbúa? -  Nú heyri ég fólk bara segja -   1, 2, RYKVÍK. -    Já, ég verð bara að taka undir það RYKVÍK er réttnefni, eins og nú er komið málum. 

Hilmar bróðir minn á stórafmæli í dag!

Hann Hilmar elsti bróðir minn, frumburðurinn hennar móður minnar.  Fæddist á "Föstudeginum langa" á Landspítalanum þann 15. apríl 1938. - Yndislegasti sonur sem ég þekki, yndislegasti bróðir sem ég þekki.

  - Hilmar sem var orðinn svo sterkur, aðeins 15. ára gamall, að jafnhenti sjálfa "Húsafellshelluna" þá víðfrægu steinhellu, sem menn hafa frá örófi alda keppst við að reyna að lyfta en sjaldnast getað.  Þessa hellu jafnhenti hinn 15 ára, Hilmar, eins og hann væri að handleika fiðurpoka.

  -  Hilmar sem 12 ára tók stóra nautið í fjósi afa og ömmu, sem þurftu að losna við nautið, sem var orðið þeim stórhættulegt, en enginn hafði burði til að bera, að geta slátrað nautinu,  þar sem pabbi var þá úti við Grænland á Eldborginni í 6 mánaða útiveru við að kenna Grænlendingum að veiða. 

 -  Þá varð Hilmar rétt 12 ára gamall, að redda málunum fyrir gömlu hjónin,  hann tók því nautið, skaut það, hengdi það upp á gálga, fláði það, og gerði að kjötinu, og gekk frá því eins og alvanur kjötiðnaðarmaður væri að verki.

 -  Hilmar sem 15 ára byrjaði til sjós og fór þaðan í Stýrimannaskólann, þar tók hann fyrst fiskimanninn, síðan farmanninn, og útskrifaðist þaðan með hæstu einkunn sem þá hafði verið tekin. 

  -  Hilmar sem varð strax einn eftirsóttasti stýrimaður sem um getur, - því Hilmar var þessi aflakló sem allir kepptust um að fá á bátinn til sín.  Enda var Hilmar alltaf á aflahæstu bátum Íslenska síldveiðiflotans.

  -  Elskulegi Hilmar bróðir minn, sem ég sendi kveðju í öllum óskalögum sjómanna, á Frívaktinni, þar til að hann skrifaði litlu systur, og bað hana, að skrifa sér bara, hann skildi alltaf skrifa Strympu sinni á móti, það væri miklu betra enn allar þessar "Ömmubænir" og "Við hliðið stend ég eftir ein" í Útvarpinu.   Enda heyrði hann sjaldnast kveðjurnar.  - Svo þætti honum mun skemmtilegra, ef hann fengi fleiri bréf frá "Strympu," eins og hann kallaði mig, með fréttum að heiman. - Svo ég,  þá 7 - 8 ára skrifaði, og skrifaði í mörg ár,  og alltaf svaraði hann bréfunum frá litlu systur, jafnvel þó hann væri búin að standa uppi í aðgerð, hátt á þriðja sólarhring, þá skrifaði hann samt, með sinni fallegu rithönd tveggja síðna bréf, til Strympu, áður enn hann lagðist í koju.

  - Svoleiðis er Hilmar, þessi stóri, sterki, og mikli íþróttagarpur,  þessi góði og glæsilegi, velbyggði Strympubróðir. -  Og svoleiðis sigraði hann líka, alltaf, öll pokahlaup, eggjahlaup, klifur upp í mastur, stakkasund, björgunarsund, og allar aflraunir sem menn reyndu sig í, á Hátíðardegi Sjómanna á Akranesi hér áður fyrr.

-  Hilmar sem m.a.s.  vann 15 verðlaunapeninga, þegar hann tók þátt í unglingamóti Evrópskra ungmenna í Póllandi 1955, og þar á meðal, fullt af gullpeningum, m.a.s, fékk hann gullpening fyrir Stangarstökk, sem hann hafði ekki einu sinni prufað áður en hann fór út,  hvað þá æft. 

 -  Hilmar var og er líka, glæsimennið, aðalgæinn, sem allar stelpur á Skaganum voru heillaðar af.   Og það var mjög vinsælt  hjá ungum jafnt sem eldri stúlkum, að bjóða móður minni að passa Strympu,  að taka mig með í bíltúr, osfrv. því þá sáu stúlkurnar færi á, að ná athygli Hilmars, og fá hann líka upp í bílinn, ef ég væri þar fyrir. 

  -   En Hilmar notaði krók á móti bragði, og kenndi mér merkjamál, og ýmsar kúnstir, sem ég átti að leika,  þegar hann gæfi mér bendingu. -  Til dæmis,  ef að hann nennti ekki, að rúnta lengur með þessari, þá átti ég að láta illa,  og þá var afsökunin að hann þurfti að fara með mig heim. -  Eða að ég átti að vera skemmtileg eins og hann,  þegar hann vildi heilla dömuna. -  Auk allra fimleikakúnstanna sem hann þjálfaði mig upp í og ég sýndi, þegar hann gaf mér merki. Það var flikk flakk afturábak og áfram, splitt og spígat, brú og handarhlaup, og margt fleira. -   Ég held að þarna hafi fyrst reynt á leikhæfileika mína.

  - Hilmar sem m.a.s. tók litlu Strympu með sér á völlinn.  - Eitt sinn þegar ÍA og KR voru að keppa, og leikurinn stóð sem hæst, - spennan í hámarki,-  man ég eftir mínum fyrsta ofleik. - Ég öskraði á dómarann eins og ég ætti lífið að leysa, át upp sömu orð og félagar Hilmars í stúkunni, notuðu.  -   Og öskraði þau hástöfum   -  Það lá við, að leikurinn stoppaði, - svo mjög, var öllum brugðið.  -  Og Hilmari mest.  -   Þá fékk ég mína fyrstu og einu ákúru frá stóra bróður mínum.   -  Aldrei að kasta ókvæðisorðum að neinum, hvorki dómaranum né leikmönnum. Aldrei. 

  Hilmar er líka afburða sagnamaður. Og það eru ófáar stundirnar sem hann hefur haldið uppi fjörinu tímunum saman í góðra vina hópi, með sögum af skemmtilegum atvikum úr lífinu. Þar nýtir hann  frásagnarsnilld sína til fullnustu.

  -  Og  Hilmar þessi alltumlykjandi fjölskyldumaður, sem þrátt fyrir að vera búinn að berjast  harðvítugum bardaga. við krabbann,  og sigra.  -  Að minnsta kosti er algjört vopnahlé núna.  - Allt með kyrrum kjörum, á þeim vígstöðvum.  -  Og hvað gerir Hilmar þá, - jú, hann hringir í litlu systir, og tilkynnir henni að nú sé kominn tími á, að taka vetrardekkinn undan bílnum mínum og setja sumardekkinn undir.  Eins og hann hefði gleymt, hvað tímanum liði og vildi núna hespa þessu af.

   Enda lét hann alltaf eins og hann tæki ekki eftir neinu óeðlilegu, þegar hann kom heim af sjónum, í gamla daga. - Iðulega áður en hann fór á sjó, tók hann til í fallega herberginu sínu, og gekk frá öllu, vildi hafa allt í röð og reglu. -  Og þegar hann var búinn að loka allar "gersemarnar sínar",  t.d.allar bækurnar um Basil fursta niðri í koffortinu sínu og allar segulbandsspólurnar með Elvis Presley, Nat King Cole, og hvað þeir hétu nú allir.......þegar hann var búin að loka allt niður í kistunni sinni og læsa henni með talnalás og brýna fyrir öllum yngri systkinum sínum að láta dótið hans í friði, meðan hann var útá sjó.  Þá bað hann mig, um að passa upp á að eldri systkinin mín, reyndu ekki að opna lásinn. 

    Þar með var yngsta systirin,  orðin umsjónarmaður með eigum stóra bróður.  Og áður en Strympan sjálf vissi, var hún búin, að opna lásinn, með aðferð, sem maður sér núna að ræningjar nota, nema ég, notaði mín eigin eyru, - ekki hlustunarpípu,-  til að hlusta á tikkið.  - Þannig opnaði ég koffortið,  til að fylgjast með hvort allt væri í orden þar, og stóðst þá ekki mátið,  las allan Basil fursta, þetta síldarsumarið, og hlustaði aftur og aftur á allar spólurnar í græjunum hans,  og naut lífsins.  Enda varð ég fullorðin þetta sumar, varð 6 ára, og hafði ráðið mig í mína fyrstu vinnu. 

  Og þegar Hilmar kom heim í vertíðarlok, og opnaði koffortið,  hrósaði hann mér alltaf fyrir hvað ég hefði passa koffortið hans vel. -  Og alltaf varð ég jafn undrandi, á, að hann skildi ekkert fatta. 

 Hugsið ykkur heppnina, að eiga svona mikið gull af manni, fyrir bróður.

TIL HAMINGJU MEÐ DAGINN ELSKU HJARTANS HILMAR STÓRI BRÓÐIR MINN! 

Einusinni var Seðlabankinn lítil skúffa í skrifborði í Landsbankanum ...

   Heldri maður sem fylgdist með mér renna augum yfir Morgunblaðið,  sá mig staðnæmast við fréttina um nýjustu áhyggjur "Seðlabankamanna", hallaði sér að mér þegar hann sá hversu brugðið mér var, og spurði hvað mér þætti um þessa furðulegu frétt. 

   Ég sagði honum að ég undraðist alltaf jafnmikið óskammfeilni þeirra Seðlabankamanna gagnvart launafólki þessa lands.

   Og að ég undraðist, þeirrar dæmalausu ósvífni Seðlabankamanna, sem ætluðu sér nú að reyna að lauma inn í vitund fólks, með svona yfirlýsingu.  sagði ég:  - Um leið og ég skellti aftur blaðinu. -

   Þá sagði maðurinn:  Einusinni var Seðlabankinn bara í einni skúffu í skrifborði í  Landsbankanum og dugði vel til síns brúks. -  Þá gerði Seðlabankinn meira gagn. -  En núna, þegar Seðlabankinn er orðinn að "SVÖRTUM TURNI", er enginn skúffa lengur til, sem getur haldið utanum, þá "AUÐN" , sem þeir, sem þar hafa ráðið ríkjum undanfarið, skilja eftir sig.  Þar er algjört  "TÓM" í orði jafnt sem á borði. 

   Þeir hafa gjörsamlega klúðrað svo málum að það þarf að skipta þeim út hið snarasta, svo núverandi ríkisstjórn geti farið að taka til eftir þá: Lauk maðurinn máli sínu og kvaddi.    

   Akkúrat,  hugsaði ég eftir að hafa kvatt manninn með virktum. 

   Þessi sem hefur bara 500.000.00 krónur í laun á mánuði, eða bara venjuleg verkamannalaun eins og hann sagði sjálfur. -  Situr einmitt í stjórn Seðlabankans, við fótskör meistara síns,  besta vinar og velgjörðarmanns.

Skildu þeir líka sitja saman í ritstjórn "PENINGAMÁLA" blaðs Seðlabankans, sem þessi dæmalausa frétt vitnar í.

  
 

Kjarasamningar fela í sér hættu á launaskriði

Við borgum ekki , við borgum ekki,................

Mér verður æ oftar, hugsað til atburðanna, sem varð til þess, að Dario Fo skrifaði leikritið "Við borgum ekki, við borgum ekki".,  sem ég lék í fyrir um 30 árum síðan, og vakti svo mikla lukku að við sýndum það hátt í tvöhundruð sinnum.  -  "Við borgum ekki, Við borgum ekki" skrifaði Dario Fo um raunverulega atburði, sem áttu sér stað á Ítalíu  ,- þegar verð á matvörum og öðrum nauðsynjavörum rauk upp úr öllu valdi. -  Verbólgan var himinhrópandi - Atvinnuleysi var í hámarki. -  Og almenningur svalt.  Þar sem fjölskyldur höfðu hvorki efni né aðstæður, til að lifa, af þeim launum, sem það hafði, yfir að ráða. Slík var dýrtíðin orðin.  -  Vörur hækkuðu dag frá degi, og jafnvel oft á dag. -  Og algjört stjórnleysi, virtist ríkja, í eftirliti, með kaupsýslumönnum og öðrum gróðapungum.

-  Þá tók fólk sig saman, og ákvað, að borga bara það, fyrir vörurnar, sem þeim þótti sanngjarnt, að borga. -  Fyrsta daginn, var bæði lögreglan og herinn kallaður til,- til að hafa hemil á fólkinu.  - Og fangelsi fylltust, af reiðu verkafólki, ráðsettum húsmæðrum, hjúkrunarfólki, gamalmennum, öryrkjum, og öðrum almenningi, sem hafði verið hlunnfarið. -  Fólkið var reitt yfir græðgi valdhafa, og mótmælti  því harðlega:,  hvernig "valdhafar" og þeirra pótintátar, höfðu hlaðið undir sig og sína, jafnvel sölsað til sín auðlindir þjóðarinnar.  - Þegar fólkið fann, að samstaða, var eina ráðið, til að kveða niður verðbólgudrauginn og verðhækkanirnar. - Þeysti það út á göturnar -.  Og létu hendur standa fram úr ermum  - Lögreglan, landherinn og sjóherinn, var kallað til, og átti að hafa hemil á fyrrnefndum skríl, með því að hóta handtöku, - En það hafði ekkert að segja.- Nú var nóg komið!. - 

  - Hótun um handtöku, dugði ekki til. - Fólkið hafði tekið völdin.  Og hrópaði bara: Við borgum ekki , við borgum ekki. -   Og nú tók við tími uppgjörs við auðvaldið. -  Fólkið  tók sér vörur, og greiddi fyrir þær, sanngjarnt verð, sem það ákvað sjálft. -  Og það var ekkert saknæmt við það. - Enda hafði fólkið, ekki getu, til að lifa af, öðruvísi, en að nota þessa nýju "verslunaraðferð".  -  Þegar fólkið fór í kjörbúðina og til kaupmannsins á horninu,  keypti það þær vörur sem þau þurftu, en létu sanngirnina "ráða verðinu," - ekki græðgi kaupahéðnana.

- Svo viti menn - Kaupmenn lækkuðu verðið. - Verðbólgan hjaðnaði hratt. - Þenslan hvarf - .

Ég heyrði í hádeginu flautusinfóníu atvinnubílstjóranna við Arnarhvol. 

   Og hugsaði:  En ef við borgum ekki. - Ef ég færi núna í búðina, og setti í körfuna þær vörur sem vantar til heimilisins, en ég hef ekki efni á að kaupa, -  og ákveð að borga fyrir vörurnar, það sem mér finnst sanngjarnt,  eða t.d. ef ég borgaði, bara sama verð,  og síðasta kvittun sem ég á, sýnir, að ég hafi borgað fyrir sömu vörur, fyrir ekki svo löngu.  -  Þá væri ég, komin með "dágott" tímakaup,  fyrir ómakið við að líta inní þessari óheyrilega dýru verslun. -  Og verslunin græddi aðeins minna, "en græddi samt" .  -  " Við borgum ekki, Við borgum ekki".  Gekk upp hjá Ítölsku þjóðinni á ögurstundu.  Því þá ekki hér. - Það er því "umhugsunarvert fordæmi".

Þetta er nú eitthvað skrítið ....

   Þarna er eitthvað ósagt, sem ætti að hafa verið sagt fyrir löngu. -  Lýsið verður einskisvert hér eftir,  þegar búið ar að taka aðal bætiefnin úr Lýsinu.  Og nú ætla þeir að nota "tilbúið"  glúkósamín.   -  í staðinn.

Hversu lengi hafa þeir selt okkur lýsi sem innihalda ekki þessi efni sem stendur á flöskunni.  

Efnið sem sagt er að hafi haldið lífinu í Íslendingum frá örófi alda.  Efnið sem er undirstaða greindar og gjörvileika Íslendinga.  Og ferðamenn kaupa í dúsínum og grossum til að hafa með sér heim.  

Efnin sem hafa byggt upp heilsu, hreysti,  og gáfur landans. - Efnið sem sagt er um, að ef verðandi mæður, taki þetta efni, á meðgöngunni, munu þær eignast greindari börn en ella. -   Og nú á að fjarlægja þessi  efni úr lýsinu og nota gerfiefni í staðinn. HVERSVEGNA ?

   Ef  staðan er sú, að ekki megi, selja vöru með glúkósamín í, -  í matvöruverslunum,  heldur eingöngu í  lyfjabúð,  - ÞVÍ ER ÞÁ LÝSIÐ EKKI BARA SELT Í LYFJABÚÐ. - hversvegna á að taka þessi "lífrænu bætiefni" úr lýsinu,  og setja í staðinn "gerfiefni" sem búið er til, á tilraunastofu, -  eingöngu til að geta selt afurðina í matvöruverslun, undir heitinu Lýsi. -  Lýsi er fitan úr þorskinum þegar hann er bræddur. - Ufsalýsi er úr ufsanum.-  Og hákarlalýsi úr hákarli eða hvað? -  Hvað er lýsi í dag? 

-  Því er lýsið ekki látið halda sínu gildi og selt bara í lyfjabúð ?  - Þarna hlýtur eitthvað annað og meira að liggja að baki. - Getur verið að þarna spili "mengun" inn í. -   Já, ég spyr hvort, það geti verið skýringin, - þar sem mengunin, er orðin svo mikil í umhverfinu,  að þegar þorskalýsið er "soðið"  til að taka burt, öll "eiturefnin" úr fiskinum, að þá þurfi að sjóða það við svo "hátt hitastig"  að omega 3,6,og 9, og glúkósamín "eyðast" úr lýsinu.  Er það skýringin?

SPYR SÁ SEM EKKI VEIT !!! 

Lýsi fjarlægir efni úr vörum

Bragð er að þá barnið finnur ...

Eitt finnst mér skrítið amma, sagði sjö ára ömmustelpan mín, þar sem hún sat og hafði verið að fylgjast með fréttum á báðum stöðvum.  -  Ég hafði tekið eftir þessum frétta áhuga barnsins, og heyrði nú á rödd hennar að eitthvað  lá í loftinu. -  Eitt finnst mér verulega skrítið amma, endurtók stelpan. -  og hljómaði nú eins og henni væri gróflega misboðið. - Nú, hvað er það, sem þér finnst svona skrítið, ljúfan mín? -  Sko, amma, - það er alltaf, verið að tala við mennina, allsstaðar, í sjónvarpinu, og útvarpinu, og blöðunum,  þó að þeir skori ekki neitt,  bæði í gær, og núna er bara talað við þá, og sýnt myndir af þeim í sjónvarpinu, þó að þeir hafi ekki unnið einn einasta leik, þá er samt talað við þá. - og bara þá. - Nújá, segir amma hissa

 - En það er ekkert, talað við okkur, og samt skoraði ég fyrstu körfuna, á mótinu, og svo unnum við þrjá leiki af fjórum, og það er samt, ekkert talað við okkur,  ekki einusinni mynd af okkur.                  - Finnst þér þetta ekkert skrítið amma mín?  - Ég skil nú ekki alveg hvað þú átt við elskan mín. - Amma! segir ömmustelpa og gefur ekkert eftir: - Hvernig fyndist þér, amma, ef þú, værir að spila, í fyrsta skipti á körfuboltamóti, og þú mundir skora, fyrstu körfu mótsins,  og allir mundu klappa fyrir þér, og svo mundir þú skora flest stigin og liðið þitt mundi vinna, þrjá leiki af fjórum, - og, það væri bara ekkert, talað við þig í sjónvarpinu, eða ykkur í liðinu. - Ég veit ekki segir amma ég .......

    Bara talað við mennina, heldur sú stutta áfram og stynur þungan. - Sem hafa ekkert skorað, og ekkert unnið, bara tapað.  -Ekkert svar -  Ha, amma, þætti þér það ekkert skrítið? - Löng þögn - 

   Svo, eru þeir alltaf að tala um menn sem þeir þekkja ekki einusinni. - Nú, spyr amma; Þekkja ekki? -  Já, vita ekkert hvað þeir heita, - hélt ömmustlepan áfram og var nú greinilega farið að þykja nóg um áhugaleysi ömmu á vinnu sjónvarpsfréttamanna. - Ha, hváði amma, vita þeir ekki hvað þeir heita?  -  

   Nei, þeir kunna ekki einusinni að segja nafnið hans XYZ!, -  Óh, hvað segirðu, það gengur náttúrulega ekki, svarar amma, og reynir að vera mjög alvarleg.  -  Mér finnst þetta, mjög óréttlátt, amma. sagði súlkan og  var nú orðin heldur döpur -  - Já, sagði amma og reyndi að finna rétt huggunarorð, fyrir litlu telpuna sína:  Kannski kemur nú eitthvað, um mótið þitt í blöðunum.  -  Nei amma mín, þá væri það löngu komið. - Hehm,  en kannski í helgarsportinu, reynir amma aftur, - Nei amma, ég er búin að horfa á fréttirnar alla vikuna og líka helgarsportið og það var bara talað við menn.

-  Þá er nú ömmu nóg boðið:  Veistu, telpa mín, ég er sammála þér, það ætti að gera miklu meira afþví, að segja  frá svona mótum, og tala við krakkanna sem taka þátt,  því það á að láta vita þegar krökkum gengur vel. - "Því þá langar fleirum að taka þátt og það er gaman": skýtur ömmustelpa inní.

 - Já, einmitt, - og þetta mót, er einmitt ætlað, til að hvetja öll börn til að taka þátt í íþróttum, þessvegna er lagt kapp á að allir spili,  að öll börn fái að reyna sig, ekki bara fáeinir útvaldir.  Því þannig eiga öll barnamót að vera. -  Já, amma það finnst mér einmitt líka, - og er nú heldur farin að léttast á henni brúnin. 

    Og amma, mér finnst líka, að það ætti bara að vera "sér íþróttaþáttur" fyrir okkur, krakkanna. -  Já, það er góð hugmynd!, segir amma hrifin, - það væri sniðugt að gera. -  Já, sagði ömmustelpa ánægð með jákvæðar undirtektir ömmu: 

   Til dæmis á undan Stundinni okkar eða á eftir, og líka teiknimyndunum. "það væri hægt að hafa krakkaíþróttaþátt á hverjum degi alveg eins og fullorðins" -  Já, já, það ætti nú alveg að vera hægt, svaraði amma. -  " Já, allavega, verða þeir að fara að tala við okkur líka, sagði  barnið og dæsti". -   Já, það verða þeir að fara að gera.  - endurtók amma um leið og hún kyssti hnátuna sína góða nótt.  En hugsaði um leið:  BRAGÐ ER AÐ ÞÁ BARNIÐ FINNUR.