Smjörklípuaðferðin tókst - Allt er samkv. áætlun ..yfir og út...

Ég held ég sé búinn að fatta gátuna! - eða svarið. - Hvað á annars að kalla þennan leik sem búið er að leika með okkur borgarbúa, og reyndar landsmenn alla, síðustu mánuði.

   En nú, þegar búið er að rífa bitbeinið út úr Ólafi F., og stinga því upp í Óskar Bergsson, og hann situr, sæll og glaður, og japlar með sínu biti, -  þá hlýtur hann að telja sig hafa þau tögl og hagldir, sem Ólafur F. hafði áður. -   Og unir því glaður við útdeilingua embætta og nefndarstarfa.

   Mætti því ætla að nú skapist friður í Borginni, svo hægt sé að fara að snúa sér að vinnu.  - 

     En það er ekki í hendi,  þó að það hafi verið formaður Óskars, sjálfur bjargvætturinn úr grasinu Guðni Ágústsson sem nú bjargaði óstýrilátu börnunum í Borgarstjórnarflokki Sjálfstæðismanna til stjórnar á ný. - Um leið og hann reynir að bjarga eigin skinni frá því að vera dæmdur í sögubókum afþví að hafa verið linkind í ríkisstjórn sem samþykkti m.a. að setja Ísland á lista hinna viljugu ....... 

  Nú er ekki vegur, að nota misskilnings aðferðina, það sjá allir orðið í gegnum hana. -  Þessvegna verða allir sem vettlingi geta valdið að nota  núna "smjörklípuaðferðina hans Davíðs". -

Obbbo bobb!!!

    Enda er vá fyrir dyrum, komin er út bók,  sem sýnir svo ekki verður um villst,  staðreyndir mála,  sem hafa verið haldið leyndum fyrir Íslensku þjóðinni.  -  En nú þegar ljóstrað er upp um leyndina, er hætta á,  að farið verði að blása lífi í sannleikann og honum blásið út til óánægðra kjósenda og annarra þurfalinga,  sem sífellt eru tilbúnir til að stökkva upp á nef sér og væla, og skæla. -

   Þá er næsta víst,  að vinsældir Samfylkingarinnar rjúki upp úr öllu valdi,  og Vinstri Grænir komist í fréttatímanna á ný. - Því er þörf á að grípa til róttækra aðgerða, og  kveða niður alla umræðu um upphaf Íraksstríðsins, og brottför Bandaríska hersins. -

   Það þarf að berja niður alla umræðu, um hverjir mökkuðu,  og hverjir ráðlögðu,  Fyrrverandi forsætis og utanríkisráðherrum, að haga sér eins og þeir gerðu. -

    Nú kemur í ljós,  að þeir Davíð og Halldór, höfðu hvorki þekkingu, né skilning,  til að skilja, og meta,  hvað þeim bæri að gera. - Hvað þá,  að þeir segðu rétt frá, hvorki á Alþingi né frammi fyrir alþjóð. -

   Sumir segja að umskiptin í Höfuðborginni síðustu daga, hafi orðið mun fyrr en, gert hafði verið ráð fyrir, til þess að koma í veg fyrir uppþot almennings, og upphlaup fjömiðla. - Og óvægin skrif blaðamanna um viðkvæm mál,  sem ekki máttu sjá dagsins ljós, næstu áratugina. -

   Sagt er,  að þá hafi verið ákveðið,  að drífa bara í að skipta Ólafi út, og Óskari inn, þannig mundi almenningur væntanlega gleyma sér í blaðri og bloggi um þau út/inn skiptingar næstu vikurnar. -

Á meðan gefst tími fyrir ráðbrugg um nýja Ríkisstjórn. - 

   Ef það tekst ekki, mun Framsókn segja frá því hvað Davíð gerði vitlaust.  -   Og á móti hótar Sjálfstæðisflokkurinn að segja frá hvað Halldór gerði rangt. - 

    Og það var byrjað að planta rógi hér , og  dassi þar. - Saklaust pöbbarölt Ólafs gert að drykkju með  ósæmilegri hegðun. -  Svo m.a.s. Hanna Birna taldi sér ekki sæma að segja frá í smáatriðum í Kastljósi, slíkur væri óhugnaðurinn,  en svoleiðis væri ekki hægt að líða nokkrum manni,  hvað þá Borgarstjóra,  lýsingin setti hroll að þeim sem hlustuðu, svo hræðilega leið veslings verðandi Borgarstjórastýrunni,  sem dæsti af vanlíðan, - Hún hefur líklega aldrei heyrt um "Útvarpssögu Bermúdaskálarinnar"  á Íslandi og góðglaða borgarstjórann.  - Nei, líklega ekki hún er svo ung. - En hún er ekki of ung til að láta blekkja sig til að nota svona aðferð til að koma höggi á samstarfsmann sinn. - og losa sig þannig við manninn,  sem hefur ekki einu sinni bakland, eins og hún benti líka ábúðarfull á,  Ólafi til foráttu. -  Ritstjóri einhvers blaðs kom líka í Kastljós og vitnaði um hverslags kjaftasögur gengju um borgarstjórann, án þess að hann væri víttur fyrir frá stjórnanda Kastljóss. Þetta hef ég aldrei "séð og heyrt" fyrr í Kastljósi. -

   Öllu var semsagt tjaldað til, - til að leiða fólk frá þeim fréttum, sem ég beið eftir að fjallað væri um, - sem maður hefði ætlað,  að hvert mannsbarn sem komið er til vits og ára,  mundi vera að ræða þann daginn og daganna á eftir, og í dag.   

   Það er frétt eins og birtist í Fréttablaðinu, útbreiddasta dagblaði landsins. -  Það sem þar segir í fyrirsögn: "STJÓRNVÖLD OFMÁTU STÖÐU TIL SAMNINGA Í VARNARMÁLUM"

Stjórnvöld ofmátu stöðu Íslands í deilum vegna brotthvarfs Bandaríkjahers. Stuðningur við Íraksstríðið kom fram fyrr,  en Davíð og Halldór hafa haldið fram.  

 Halldór neitar.

 Davíð þegir. 

   Þar kemur líka fram, að Íslensk stjórnvöld lýstu yfir stuðningi við innrásina í Írak, eftir,  að ljóst varð, að herinn yrði kallaður héðan. -  En Davíð og Halldór héldu,  að slíkur stuðningur mundi liðka fyrir að hluti hersins yrðu hér um kyrrt.  -  Fljótlega var þó ljóst, að stuðningur Íslands við innrásina skipti þar engu máli herinn mundi samt fara. - 

   Athygli vekur, að stuðningur við árásina var staðfestur,  þegar ósk breskra stjórnvalda þar um, barst degi fyrr,  en fyrrverandi forsætis- og - utanríkisráðherrar hafa haldið því fram að beiðni um slíkan stuðning,  hafi borist frá Bandaríkjunum.

   Afhverju var þetta ekki á dagskrá fjölmiðla í dag, viðtöl við þessa fyrrverandi Forsætis og Utanríkisráðherra. -  Viðtöl vegna viðbragða pólitíkusa suður með sjó,  sem héldu því fram að brottför Bandaríkjahers hefði komið þeim í svo opna skjöldu, - að þeir hafi ekki haft grænan grun um,  að það,  svo mikið sem stæði til, að herinn færi.  

   Viðbrögð virkjunarsinna, fyrir austan, vestan og norðan, um blekkingarleikinn sem leikinn var  í kringum velvildina við álverið í Helguvík.  - Þar sem enginn fyrirvari hafði verið um,  að svo og svo   margir yrðu atvinnulausir, og þar sem að herinn hefði bara rokið burt, einn, tveir og þrír.

Hvar eru fjölmiðlar nú? - Hvar er Kastljósið ? - Er þetta kannski Ísland í dag?

 

Klækir eða klúður nema hvorttveggja sé ! - Allt er þegar þrennt er !!

Nú gerast hlutir svo hratt að maður hefur ekki undan að breyta og bæta pistilinn, ég held að ég gefist upp í bili, og gefi orðið laust .

Nú virðist semsagt Óskar sé búinn að samþykkja, að ganga í sæng með Hönnu Birnu og Vilhjálmi. - Hanna Birna verður Borgarstjóri fyrst, Vilhjálmur Forseti Borgarstjórnar, og Óskar form. Borgarráðs.

- Sömu klækir - Sama klúður -

- Ætlar að endurtaka sig þar á bæ. - 

- Allt er þegar þrennt er -

Þá hefur hringurinn í kringum klæki og klúður Sjálfstæðismanna lokast !

 

   En það liggur fyrir að í morgun bauðst  Ólafur F. til þess að segja af sér og víkja þannig fyrir  Margréti Sverrisdóttur til að greiða fyrir myndun nýs Tjarnarkvartetts. -

 

   Ég vona og bið,  að sú verði raunin,  að við fáum í lok dags,  að sjá "Tjarnarkvartettinn" koma til baka, brosandi og hlý og segja okkur að þau séu tekin við Borginni á nýjan leik. - Og þá geti maður leyft sér að líta upp og anda léttar af feginleik.  -

   Seinna getur maður svo litið til baka til síðustu mánaða, og litið yfir það sem þar gerðist,  eins og þetta hafi bara verið,-  eins og sjö mánaða hryllingsmartröð,  -  sem virtist engan endi ætla að taka.   -  En nú værum við laus úr ánauð þeirrar valdagræðgi og firringar,  sem þessari martröð fylgdi.  -

    Einungis gerð til þess, að við gætum lært af því hvernig fer,  ef við ekki vöndum val okkar til þeirra fulltrúa,  sem eiga að fara með völdin í þessari borg.  - Og við gætum brosað til lífsins á nýjan leik. 

- Því fjöregg okkar væri komið í hendur þeirra sem fara fyrir félagshyggju. 

Ólafur vildi Tjarnarkvartett

Snillingurinn Ólafur F. stenst engum snúning.

   Ólafi F. tekst það sem engum öðrum hefur tekist en áreiðanlega marga hefur dreymt um, - það er að knésetja Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík, vitandi það að þar með brotnar Sjálfstæðisflokkurinn niður í öreindir fylkinga, sem engan vegin er hægt að sjá fyrir um, hvernig endar. -

   Maðurinn sem hrakinn var út af Landsfundi Sjálfstæðismanna Í Laugardalshöllinni forðum daga með svívirðingum, bauli og púi,  svo skömm var á að hlusta og sjá. -

Það var keikur maður en brotinn maður, sem sagði sig úr Sjálfstæðisflokknum í kjölfarið.

Það var maðurinn sem stofnaði Framboð Frjálslyndra til Borgarstjórnarkosninga í Reykjavík. -

   Og hann komst inn í Borgarstjórn, og seinna komst hann í oddaaðstöðu, þegar hann krækti í Vilhjálm Þ. eftir Borgarstjórnarkosningarnar 2006, þó hann missti hann,  þegar hann var rétt við það, að landa honum.

   Og úrþví það fór svo, þá ákvað Ólafur að halda sig í fríi, -  Hann sat í rólegheitum, og  fægði veiðistöngina, og endurnýjaði í veiðikassanum, fór yfir fluguúrvalið,  skoðaði flugufót hér, og kom fyrir flugufót þar. -  Sat við fullur einbeitni og ofurrólegum ásetningi.  

Svo þegar REI málið náði hámarki, prófaði Ólafur sitt fyrsta flugukast, -  það gekk eftir,  hann krækti strax,  í,  beggja vegna árinnar.  -  

   En þegar hundrað daga meirihlutinn hafði komist í hæstu hæðir í vinsældum, - Svo m.a.s. stækastu íhöld töluðu um það í ræðu og riti, hve vel þessi fríði hópur Tjarnarkvartettsins stæði sig.  - Ákvað Ólafur að stoppa hann upp, og kasta aftur.-  ....

Svo, Ólafur kastaði á nýjan leik,  nú með  sinni nýjustu flugu,  sem hann af natni hafði sjálfur vafið, og sjá -

   Sjáfstæðisflokkurinn beit allur á, -  nú með Kjartan í broddi fylkingar, en Vilhjálm Þ. sem aðal aðstoðarmann og staðgengil. - Og áður en dagur var að kvöldi kominn, var Ólafur búinn að landa nýjum meirihluta með einu og öllu. - Og .....

   Ólafur var orðinn Borgarstjóri í Reykjavík - Hvern hefur ekki dreymt um að verða Borgarstjóri í Reykjavík, sem setið hefur í áraraðir í meirihluta í Borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokksins, en verið flæmdur úr fokknum, fyrir að hafa hugsjón. 

Og nú hefur Ólafur öll tögl og hagldir yfir öllum Borgarfulltrúunum eins og þeir leggja sig. - 

   Allir vita að hann segir satt , þegar hann segir við óþekka Sjálfstæðismenn,  að hann hafi sprengt meirihluta Tjarnarkvartettsins til að hjálpa þeim, -  kærum vinum sínum og fyrrum flokksfélögum Vilhjálmi og Kjartani og öllum hinum góðu vinum,  til að komast aftur til valda. -

Og líka þegar hann minir þá mjög alvörugefinn á, - að Hann fari bara til baka, ef þeir eru ekki góðir, og geri eins og hann segir.  -

Svo nú er takmarkinu náð, - Ólafur hefur náð því markmiði,  að hafa Sjálfstæðisflokkinn í hendi sér.

Og hann getur spilað með flokkinn eins og honum sýnist. -  Og það gerir hann. -

Ásamt sínum mönnum, sem eru jú ennþá innan Sjálfstæðisflokksins en hafa ekki fengið að njóta þess fyrr en nú. -

Svo Ólafur er þá snillingur! -  Því ekki bara að honum hafi tekist að lama Sjálfstæðisflokkinn,  honum er  líka að takast að leggja niður Frjálslyndaflokkinn,  og jafnvel Íslandshreyfinguna líka, ef honum sýnist svo. - Það hefur engum einstaklingi tekist fyrr.

Þannig tekst honum að hefna sinna harma frá Landsfundinum forðum.  -

SÁ HLÆR BEST SEM SÍÐAST HLÆR !

 

 

Tæp 2% borgarbúa kysu F-lista

Hótaði að sprengja sig í ..........

Fyrir um þrem árum síðan, var ég og fjölskylda mín að koma seint heim eitt kvöldið, klukkan var orðin margt og það var dimmt úti, en afskaplega stillt og fallegt veður, og stjörnubjartur himinn. -

Þegar við 3 fullorðin, með eitt sofandi barn, stígum út úr bílnum, heyrum við neyðaróp, -  einhver hrópar á hjálp í myrkrinu, og svo er eins og ópin séu kæfð. -

Okkur bregður illilega, ég tek við sofandi barninu og fer með það inn,  á meðan reyna hin að átta sig á,  hvaðan neyðarópið barst.  -  Þau hlaupa um og kalla, en fá ekkert svar. -  Þau eru við það að gefast upp á leitinni. - Þegar allt í einu, kona birtist á svölum blokkar og hrópar á hjálp því hann ætli að drepa sig. - Í því ryðst maður út á svalirnar, angist konunnar er mikil, - karlinn grípur í konuna, hún rígheldur í svalahandriðið og hrópar til hjálparsveitarinnar að hjálpa sér,  - Karlinn tekur hana hálstaki og tekur fyrir munn konunnar til að kæfa niður ópin, og dregur hana inn.  -  Lokar svaladyrunum,  og slekkur öll ljós. - Hjálparsveitin  mín kallar að það séu búið að hringja á lögregluna. -  Þögn -

Já, ég hringdi á lögregluna, strax, á meðan þau voru að reyna að finna út hvaðan neyðarópið barst. -

Lögreglan kemur, -   Hjálparsveitin segir þeim hvað þau höfðu heyrt og séð, - Og hvar atburðurinn hafi gerst !

Lögreglan segir að þarna sé allt slökkt svo varla sé nokkur vakandi þar.

Þau endurtaka frásögn sína og segjast hafa mig sem vitni að þessu líka. 

Það tekur tíma fyrir lögregluna að finna út úr því hvaða dyrabjöllu þeir eigi að hringja,  til að tala við húsráðendur.  - Þegar það hefur tekist koma þeir út aftur og segja hjálparsveitinni að þarna hafi allt verið með felldu,  - þau hjón hafi verið sofandi,  vaknað við dyrabjölluna, og ekki kannast við neitt. -

Enda beri framkoma mannsins ekki vitni um annað en að hann segi satt.

Þá gat ég ekki á mér setið, gaf mig fram og spurði hvort að þeir hefðu talað við konuna. - Nei, þeir höfðu ekki gert það.  - Þeir töluðu við húsbóndann -

Væri ekki ráð að tala við húsfreyjuna sjálfa ? spurði ég : Og endurtók það sem áður hefur komið fram.

Þeir fóru inn aftur hringdu dyrabjöllunni, og báðu húsbóndann um að fá að tala við "konuna". -  Húsbóndinn sagði það ekki hægt, þar sem hún svæfi, og hann vildi ekki vekja hana vegna svona tittlingaskíts, -

Lögreglan sagði honum, að þeim hefði borist kvartanir, um rifrildi og hávaða. - Já, já, svaraði húsbóndinn, við höfum kannski hækkað róminn, við vorum með sjónvarpið á fullu líka, og konan verður stundum svo æst að hún stekkur út á svalir, til að jafna sig. - En við vorum sofnuð,  og hún er steinsofandi og þarf að vakna snemma í fyrramálið svo það kemur ekki til greina að ég fari að vekja hana núna.

Og við það sat, -  lögreglan sagði okkur líka,  að maðurinn hefði komið alveg afskaplega vel fyrir, - og því væri þetta örugglega bara misskilningur  hjá hjálparsveitinni. - 

En hvað ef þetta gerist aftur ? spurði ég? - Þá hringið þið aftur: svaraði lögreglan.

En ef það er líka misskilningur þá? - Látiði okkur um að meta það. -   

Og með það fór lögreglan. -

 

Daginn eftir mætti ég "konunni", - Hún reyndi að fela andlit sitt, þegar ég nálgaðist og bauð henni góðan dag. - Hún var bólgin og rauðblá og marin í andliti , - mér brá illilega. - Karlinn kom og hvæsti á mig: Góðan dag. -

Seinna frétti ég frá nágranna að skýring karlsins á útliti konunnar hafði verið,  að hún hafi farið til lýtalæknis ?!?!?!?!  -  í misheppnaða aðgerð hlýtur að vera,  - bætti nágranninn við,  kaldhæðinni röddu. -  því það var alveg hroðalegt að sjá hana. -

Og nú eru þau skilin. - en hann lætur hana samt ekki í friði. -

Þó hún sé flutt .... í Hafnarfjörð.

Brjálæðingur á 245 kílómetra hraða á sveitavegi .....

Að hætta sér út á Þjóðvegi landsins nú orðið, er eins og að spila stöðugt í "Rússneskri rúllettu". - Þú veist aldrei HVAR "dauðaskotið" lendir. 

Er ekki komið nóg af þessum brjálæðingum, -  hvernig hugsa menn sem svona haga sér. -

Skyldu þeir gera sér grein fyrir því,  að það er ekki þeim að þakka,  ef, - og ég endurtek "ef"  þeir eru svo heppnir, að sleppa við,  að drepa saklausa vegfarendur. -

Þeim þykir þetta kannski töff, að geta gortað afþví hversu hratt þeir óku, - og hversu klárir þeir voru að sleppa undan löggunni.  - 

En þeir gorta sig ekki mikið liggjandi á líkbörum með munnin fullan af mold. -

Eða liggjandi í fangi lögregluþjóns eða sjúkraliða, hágrátandi, yfir að hafa "óvart" drepið saklausan vegfarenda. -  

Eða finnst þeim kannski "krúttlegt" að ranka við sér liggjand í sjúkrarúmi,  lamaður,  og geta ekki einusinni lyft litla fingri, hvað þá glasi.

Og nú fer í hönd ein mesta umferðarhelgi ársins. - 

ER EKKI BETRA AÐ HUGSA SIG AÐEINS UM ÁÐUR EN TRYLLT ER AF STAÐ. - ÞVÍ AKSTUR ER DAUÐANS ALVARA.

OG RÚSSNESK RÚLLETTA Á EKKI HEIMA Á ÞJÓVEGUM LANDSINS.

Á 245 km hraða

Þetta er glæpur !

Ökumaður þessarar bifreiðar sýnir þarna af sér glæpsamlega hegðun. -  Vítavert gáleysi, er of vægt til orða tekið. -  Ég mundi segja tilraun til manndráps. - Hann ætlar sér þarna að fara famúr þéttri bílaröð þar sem er bíll við bíl,  á tvöfaldri heilli línu, í beygju, við gatnamót. - Margfaldur brotavilji. - Svona ökumaður á ekki að hafa ökuleyfi. - 

Ökumaðurinn er auðsjáanlega að flýta sér inn í eilífðina, og svífst einskis til að ná fram ætlun sinni. 

Hættulegur framúrakstur

MISTÖKIN REYNDUST OG MISTÖKIN LEYNDUST !!!!

Í níu mánuði hefur frumvarp til laga um breytingu á eftirlaunalögum legið fyrir á Alþingi.  Frumvarpið  var  lagt fram af nokkrum þingmönnum Samfylkingarinnar undir forystu Valgerðar Bjarnadóttur varaþingmanns Samfylkingarinnar. - 

 Formanni Allsherjarnefndar þótti ekki taka því að ræða frumvarpið í Allsherjarnefnd þar sem Stjórnarfrumvarp um breytingu á Eftirlaunalögunum væri á leiðinni. - Og bíða ætti eftir því.

Og það var beðið og beðið og BEÐIÐ...

Og beðið í 1 mánuð, -  og spennan jókst. - og .... ekkert heyrðist frá Stjórnarandstöðu

Og það var beðið í 2 mánuði, -  og ekkert spurðist til Stjórnarfrumvarps.  -  frumvarp stjórnarliða úr Samfylkingingunni lá frammi. - ekkert heyrðist frá Stjórnarandstöðu.

Það var beðið í 3 mánuði, - og enn spurðist ekkert til Stjórnarfrumvarps. - En frumvarp Valgerðar  beið þess að um það væri fjallað. - EKKERT HEYRÐIST FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐU

Það var beðið í 4 mánuði, - og enn bólaði ekkert á Stjórnarfrumvarpi um breytingu á Eftirlaunalögunum. - OG ENN HEYRÐIST EKKERT FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐU

þegar búið var að bíða í 1, 2, 3, 4, 5 mánuði,  - og komið nýtt ár,  og ekkert spurðist til Stjórnarfrumvarpsins -  Þá var Birgir Ármannsson formaður Allsherjarnefndar inntur eftir hvað tefði fæðingu "eftirlaunafrumvarps" Valgerðar Bjarna & Co, - Birgir taldi óþarfa að ræða það,  þar sem Stjórnarfrumvarp væri í deiglunni.- ENGIN VIÐBRÖGРFRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUFLOKKUNUM 

það var beðið í 6 mánuði,  - og maður heyrði,  að á kaffihúsum og í matartímum,  og í spjalli á vinnustöðum var fólk alvarlega farið að velta því fyrir sér,  - hvað liði leiðréttingu á þessum ósvífnu og vitleysu lögum, sem sett voru fyrir ráðamenn og embættismenn. - OG AFHVERJU HEYRÐIST EKKERT FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUNNI?

7 mánuðir liðu í bið, -  og fólk var hætt að hafa þetta í flimtingum. -  Nú var kominn þungi í umræðurnar á vinnustöðunum og í kaffihúsum og hvar sem fleiri en tveir komu saman. - Allsstaðar var talað, og nú var fólk orðið vonsvikið,  reitt út í ALLA Alþingismenn hvar í flokki sem þeir voru. - ÞVÍ EKKERT HEYRÐIST FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUNNI?

8 mánuðir liðu í bið, og enn kom ekkert frá Ríkisstjórninni. -  Kurr var kominn í hinn almenna kjósanda, hvort heldur þú hittir hann, á vinnustað, í búðinni, eða á götunni. -  Nú var spurt sem svo: AFHVERJU HEYRIST EKKERT FRÁ STJÓRNARANDSTÖÐUNNI ?  STJÓRNARANDSTAÐAN LOFAÐI AÐ .AFNEMA ÓSÓMANN !

SVO VAR LÍKA SAGT - STJÓRNARFRUMVARP!  AFHVERJU ÞARF AÐ BÍÐA EFTIR ÞVÍ? -  HVURSLAGS RUGL ER ÞETTA!  -

VORU ÞAÐ EKKI STJÓRNARLIÐAR SEM LÖGÐU ÞETTA FRUMVARP FRAM?

Já, hvurslags rugl er þetta, - er það ekki í verkahring þingmanna að vinna að,  og leggja fram frumvarp,  og samþykkja. - Og síðan Ríkisstjórnar og ráðherra að koma samþykkt Alþingis í framkvæmd. - Hversvegna er ekki unnið samkvæmt Stjórnsýslulögum?

Í 9 mánuði hefur verið beðið eftir því að frumvarp Valgerður og Co verði tekið fyrir,  rætt,  og það verði að lögum áður en þingi lyki í vor. -

 En nú er komið að þinglokum, og ekkert hefur breyst -  eftirlaunalögin enn í fullu gildi. -

Formaður Allsherjarnefndar Birgir Ármannsson hefur barist hatrammlega gegn umræðu um frumvarpið. -  Og fékk við það dyggilegan stuðning allra þingmanna allra flokka utan nokkurra Samfylkingarmanna sem voru meðflytjendur Valgerðar, og Ögmundar Jónassonar sem hefur sagt að hann vildi styðja frumvarp Valgerðar Bjarnadóttur.

Það frumvarp sem búið er að liggja hjá Allsherjarnefnd frá upphafi þings s.l. haust. -  Hafði enginn áhuga á að fá í umræðuna hvað þá að það yrði að lögum.  - Og auðvitað bólaði ekkert á frumvarpi frá Ríkisstjórninni,  um breytingu á eftirlaunalögunum. - Augljóst er að það stóð heldur aldrei til. -

OG EKKI KVARTAÐI STJÓRNARANDSTAÐAN - ENDA VIRTIST ENGINN ÞAR HAFA ÁHUGA  Á AÐ BREYTA EFTIRLAUNALÖGUNUM. - NEMA ÖGMUNDUR JÓNASSON.

Formenn allra flokka mættu í síðasta þátt vetrarins á Silfri Egils.  

Fomenn allra flokka sögðu að mistök hefðu átt sér stað við gerð eftirlaunalaganna á sínum tíma sem þyrfti að laga.

Formenn allra flokka, sögðust sammála um að mistökin þyrfti að laga, og það sem fyrst.

Formenn allra flokka vildu allir að frumvarp um breytingar á eftirlaunalögunum næðu fram að ganga, um það var enginn ágreiningur.

Steingrímur J. lýsti því yfir í Silfri Egils að hann styddi Frumvarpið hennar Valgerðar & félaga um breytingar á títtnefndum lögum.

EN AFHVERJU HEYRÐIST ÞÁ EKKERT FRÁ FORMÖNNUM STJÓRNARANDSTÖÐUNNAR ÞÁ NÍU MÁNUÐI SEM FRUMVARPIÐ LÁ FYRIR ?

ALLIR ÞINGMENN SEM ÉG HEF RÆTT VIÐ SEGJAST STYÐJA FRUMVARP VALGERÐAR BJARNADÓTTUR & FÉLAGA -  HVERSVEGNA LÉTU ÞEIR ÞÁ EKKI SKOÐUN SÍNA Í LJÓS Á ALÞINGI? -

OG HVERSVEGNA NÁÐIST ÞÁ EKKI AÐ KOMA ÞESSU FRUMVARPI Í GEGNUM ÞINGIÐ, ÚRÞVÍ ALLIR ERU SVONA SKRATTI SAMMÁLA.  - 

HALDIÐ ÞIÐ AÐ EFTIRLAUNALÖGUNUM VERÐI EITTHVAÐ FREKAR BREYTT EFTIR SUMARFRÍ, ÞEGAR ÞING KEMUR SAMAN Á NÝ?

NEI, AFHVERJU ÆTTU ÞINGMENN FREKAR AÐ VILJA BREYTA ÞESSUM ÓSÓMA Í HAUST? 

AFHVERJU EKKI?

AFÞVÍ AÐ ÞEIR VILJA ALLSEKKI BREYTA EFTIRLAUNALÖGUNUM.

ÞINGMENN VILJA FÁ ÞAÐ Í SINN HLUT SEM ÞEIM VAR LOFAÐ ÞEGAR ÞEIR SAMÞYKKTU EFTIRLAUNALÖGIN.

 

 

 

Farið yfir eftirlaunalög í sumar

ÞÁ ER BARA AÐ LEIÐRÉTTA MISTÖKIN, STRAX Í DAG, ÚRÞVÍ ALLIR ERU SAMMÁLA VALGERÐI

Allir virtust sammála um það í Silfrinu í gær að mistök hefðu verið gerð við setningu laga um hin frægu,  lög um eftirlaun ráðamanna. - 

Þarna voru samankomnir Formenn allra Stjórnmálaflokkanna og allir voru á eitt sáttir um að leiðrétta þessi mistök. 

Eftir hverju er þá beðið. -  Afhverju eru þingmenn ekki búnir að kippa þessu í liðinn. -

Allir í stjórnarandstöðunni eru samþykkir frumvarpi Valgerðar Bjarnadóttur um hvernig staðið skuli að breytingunum.

 Steingrímur J. sagðist styðja frumvarp Valgerðar Bjarnadóttur varaþingmanns Samfylkingarinnar og það hljóta Samfylkingarmenn líka að gera. -  Allavega þeir sem lögðu fram frumvarpið með henni.

 Og slatti af þingmönnum Sjálfstæðisflokksins styðja frumvarpið.

Og einhverjir frá Framsókn.  Svo sem hin skelegga Valgerður Sverrisdóttir, Bjarni Harðarson, að ég tali nú ekki  um sjálfan Guðna Formann.

- En þá eru það bara Frjálslyndir sem eitthvað virðast vera farnir að hiksta á réttlætinu.  - Náði ekki alveg hvað þeir eru að hugsa í þessum málum. - Þeir eru kannski komnir of nálægt kjötkötlunum. -

En frumvarp Valgerðar Bjarnadóttir hefur legið tilbúið frá því síðastliðið haust - Svo vonandi sýna þingmenn viljan í verki og samþykkja frumvarpið fyrir þinglok í vor. -

EF ÞEIR GERA ÞAÐ EKKI, ER EKKERT AÐ MARKA HVAÐ ÞEIR SEGJA.

 - OG HAFIÐ ÞIÐ ÞAÐ,  FORMENN ALLRA FLOKKA - OG ALLIR AÐRIR ÞINGMENN SEM NÚ SITJA Á ALÞINGI.- ÞIÐ HAFIÐ HAFT ALLAN VETURINN TIL AÐ BREYTA ÞESSU.

-  NÍU MÁNUÐI - HEILA MEÐGÖNGU -  LÁTIÐ RÉTTLÆTIÐ FÆÐAST Í DAG. - SAMÞYKKIÐ FRUMVARP VALGERÐAR .

Mistök gerð við setningu eftirlaunalaga

Afmælisbarn dagsins er !!! Eina leikkonan sem vitað er um að hafi tvöfaldað ....

Afmælisbarn dagsins er eina leikkonan sem vitað er um að hafi tvöfaldað aldur sinn á meðan á tökum, myndarinnar stóð.!  -  Hver er þessi stúlka?  Það er auðvitað litla stóra stelpan mín ! 

  

Ég var ósköp þreytt þegar ég vaknaði þennan dag að morgni 20. maí. - Ég man að ég leit á klukkuna, og hugsaði mér að ég yrði að dröslast á fætur og fara í mæðraskoðun úrþví litli kúlubúinn, litla jóðið mitt vildi ekki yfirgefa sitt huggulega jóðlíf og koma yfir í heiminn til mín. 

  Væri alveg til í að fara beint upp á deild núna og fæða í einum grænum,  tilkynnti ég manni mínum og börnum loks þegar ég skreiddist á fætur, og rak þau fram úr í leiðinni. -

Ég var þreytt, hafði leikið 86 sýningar á Gæjum og Píjum og aðrar 80 sýningar af Soffíu frænku í Kardimommubænum, og ljósmóðirin sem skoðaði mig, í seinustu skoðun, hafði sagt ósköp varlega, við mig, að hún hefði áhyggjur, af miklum kviðvöðvum mínum,  -  ég sagði henni að ég hédi að það væri útaf því hvernig ég beitti vöðvunum þegar ræningjarnir væru að ræna Soffíu frænku og bera hana á milli í hengirúminu sínu. - Hún sagði að það gæti orðið erfiðara fyrir mig að fæða,  ef vöðvarnir væru svona hertir, stórir og stæltir. 

 En nú var sýningum á Kardimommubænum lokið, fram að hausti.  - Og söngleiknum "Gæjar og Píur"  var líka lokið, allra, allra síðasta sýning hafði verið þann 17. maí.  - 

Svo nú var, næst á dagskrá, hjá mér, að fæða barnið mitt, áður en ég færi að vinna við næsta verkefni. - 

Mikið hafði ég verið fegin að lokinni sýningu, þann 17. maí,   ég hljóp upp alla stiganna upp á saumastofu og skilaði af mér búningunum mínum, hoppaði svo niður alla stigana, alveg niður í leikhúskjallara, hljóp aftur alla leið upp, og niður aftur, og hljóp upp aftur, og kvaddi alla samstarfsmenn mína, í sýningunni. 

 Þar var m.a. Sæbjörn Jónsson, sem var hljómsveitarsjóri sýningarinnar, hann ásamt fleirum úr sinfóníuhljómsveitinni fannst spennandi að fylgjast með hvernig tóneyra Jóðið í Kúlunni minni, hefði, þegar fram liðu stundir.

- Nema þegar ég hafði  kvatt allt þetta góða fólk og þakkað  öllum fyrir gleði og gæfuríkt samstarf á leikárinu.  Gekk ég út úr leikhúsinu sannfærð um að ég mundi fæða strax núna, svona korter yfir,-  auðvitað næði ég heim fyrst,  en ekki meira en svo. -  En mér varð nú ekki af ósk minni. 

 Þegar heim kom gerði ég allt klárt fyrir ferð á Fæðingarheimilið.  Og fór svo að sofa, örþreytt, en líka full eftirvæntingar. -  Því var ég mjög hissa, reyndar hálf móðguð, þegar ég vaknaði um morgunin og barnið var enn ekki komið. -

Og það leið önnur nótt og ekkert gerðist, - engir verkir, ekki einusinni verkir, eins og verkirnir sem komu á sýningunni þann 1. maí, -  þá byrjuðu harðir verkir strax í opnunaratriðinu,  breyttust svo í nokkuð harðar hríðar,  sem fóru vaxandi,  ég ákvað í samráði við sýningarstjóra,  að reyna að halda út fram að hléi, allavega reyna að klára aðal spilanúmerin mín, því ég spilaði líka á Alt Horn í þessari sýningu, og varð því að reyna að halda út eins lengi og ég gat. -  Í síðasta atriði fyrir hlé var ég sannfærð um að ég væri að fara að fæða.- Sýningarstjórinn var jafn sannfærð og var búinn að skipa sviðsmönnum að sækja sjóðandi vatn og hafa tilbúið á sviðskantinum.  -  En í hléinu datt allt í dúnalogn. - Bara stoppaði allt. - 

 Þessvegna var ég þreytt og fúl þegar ég vaknaði þennan fallega morgunn. -  En það stóð nú ekki lengi. - Ég fór í skoðun, og á eftir fór ég út á Fæðingarheimili og hitti lækninn minn hann Andrés besta lækni í heimi,  hann spurði mig hvort ég vildi ekki bara leggjast inn,  og hvíla mig, af því að ég væri þetta þreytt. -  Svo gætum við séð til, hvað gerðist daginn eftir.  - Ég var alveg til í það, og  þakklát, skreið ég strax bara upp í rúm og steinsofnaði.

 Um sexleytið vakna ég við að ég er að missa vatnið, ég ætlaði varla að trúa mínum eigin augum, ljósan kemur og skoðar mig, kallar á Andrés, í því kemur eiginmaðurinn minn sem ætlaði bara að kíkja við, með töskuna sem ég var búin að útbúa,  og vita svona,  hvernig mér liði.  Hafði verið í búðinni og svona að kaupa í matinn. -  Andrés er að skoða mig. - þegar hann kemur inn, svo minn fyrrverandi spyr hvort að ég sé að fara að fæða,: Neeei ekki alveg strax en það kemur, aðþví. svarar læknirinn. - Er mér óhætt að fara heim að borða spyr minn fyrrv. dálítið órólegur, klukkan að verða hálfsjö og börnin ekki farin að sjá vott af mat. - Já, já, segir læknirinn þér er alveg óhætt að fara heim og elda og borða mikið og vera lengi að því, og það ætla ég líka að gera. -  svaraði læknirinn:

-  Því barnið kemur ekki strax,  kannski á þessum sólarhring, enn ekki á þessum degi.-  Hélt læknirinn áfram og segir síðan:  - Svo við skulum bara fara báðir í mat, og hvíla okkur vel, og koma svo endurnærðir, og tilbúnir,  að taka vel á móti barninu, þegar sá tími kemur.

- Svo snýr læknirinn sér svo að mér: - En Lilja mín, það er búið að búa um þig uppi á fæðingarstofu, svo þú skalt bara fá þér að borða og fara svo upp þegar þér hentar. 

 -  Ég ætla nú að byrja á því að fá að skella mér í sturtu svara ég um leið og þeir hverfa út úr dyrunum.  - 

 

 Oh, hvað mér leið vel, ég byrjaði á, að biðja stúlkuna um leiðbeiningaspóluna, um fæðingar sem Hulda Jensdóttir talar inn á,  og mér var sagt af mínum kvenkollegum sem fætt höfðu á Fæðingarheimilinu,  að þetta væri mjög góð slökunar og öndunarspóla. 

Stúlkan var snögg að verða við bón minni og sagðist stinga henni í tækið upp á fæðingarstofu,  þá væri spólan tilbúin til hlustunar þegar ég vildi.  - Ég ákvað að hlusta á hana þegar ég væri búin í sturtu. 

Ég dansaði um, af hamingju, á leið í strutuna, greip handklæði, tók fram sjampó og svoleiðis og steig svo léttfætt, undir sturtuna.  - Það voru alveg dásamlegar sturtur á Fæðingarheimilinu, og það var svo gott að standa undir bununni lengi, lengi,  og afþví að ég þurfti ekkert að flýta mér, þar sem enginn beið eftir að komast að,  lét ég það eftir mér,  að njóta þess,  að standa, örlítið lengur.

- Mér leið alveg hreint dásamlega, svona eins og "drottningu" litla Jóðið mitt hafði ákveðið að yfirgefa jóðlífið og koma til mín og á morgunn mundum við hittast. 

- Einhver frelsistilfinning, greip um sig, í brjósti mér, og mér fannst ég standa með kyndilinn,  tilbúinn að fagna komu litla kúlubúans í þennan heim,  með opinn faðm.

 

  Þegar ég hafði lokið við að klæða mig fór ég inn á fæðingarstofuna, - ég fann að ég var hálf dösuð, eftir slakandi og heita sturtuna,  svo ég ákvað bara að leggja mig aðeins,  og njóta þess að hlusta á slökunarspóluna. - Áður en ég færi niður að borða. - Ég kveikti á tækinu og skríð upp í rúm, - en  um leið og ég ætla að leggjast niður fæ  ég alveg rosalega rembingshríð,  í því kemur stúlkan inn til að vita hvort ég ætli ekki að borða, -  þá kemur annar rembingur,  - stúlkan flýtir sér út til að kalla á ljósmóðurina sem kemur hlaupandi og segir stúlkunni að hringja strax á lækninn, hann væri bara handan við götuna,  og hringja svo í mannin minn. -  Þegar Andrés kom var kollurinn kominn,  það var enginn tími fyrir deyfingu, svo ég spurði hvort ég gæti ekki fengið þetta gas sem allir töluðu um.  - Andrés rétti mér einhverja dós með stút á, en það reyndist tómt. - Eiginmaðurinn fyrrverandi birtist náfölur í dyrunum með myndavél. - Ég umhverfðist. - Þú tekur engar myndir hér,  hvæsti ég á hann. - - Hann lofaði að halda sér á mottunni. - Ég urraði að það væri eins gott, og bölvaði því að fá ekki deyfingu -

 Þetta skiptir engu Lilja mín vertu bara fegin að það er engin deyfing,  þá slepp ég við að byrja á að afdópa barnið. -

 Því hér er hún komin með tvívafða perlufesti um hálsinn. - Klukkan var fimm mínútur yfir hálf átta. - 19:35 að kvöldi hins 20. dags maí mánaðar. var hún komin í fang mitt. - lá á bringu minni  og virti mig fyrir sér.

 

 Og þegar pabbi hennar spurði, ósköp varlega,  hvort hann mætti taka myndir núna, lyfti hún höfðinu og sneri sér að honum,  virti hann fyrir sér,  og hneigði svo höfuðið aftur niður á bringuna mína.

 - Pabbi hennar tók þessi viðbrögð hennar sem samþykki og tók til við að mynda. - Það tók mig nokkra stund að átta mig á að hún væri komin til mín, - ég skalf svo mikið eftir þessi hörðu átök, - að ég var dauðhrædd um að missa litla kraftaverkið mitt,  svo ég tók svo þétt utanum hana að ég var dauðhrædd um að meiða hana. 

- Í ljós kom að allur próssessinn hafði ekki tekið lengri tíma en 40 - 50 mínútur, frá því að þeir fóru og ég fór í sturtu var ekki liðin klukkustund, þar til barnið var fætt, enda náði ég aldrei að hlusta á slökunarspóluna, hún var enn í gangi í tækinu, þegar læknirinn og ljósan fóru að ganga frá eftir fæðinguna og pabbinn var byrjaður að mynda. 

- Við fengum öll hláturskast þegar við áttuðum okkur á því, spilunin tók hálftíma á hvorri hlið og henni hafði ekki verið snúið við. - Þvílíkur hvellur -   Þessi rúmlega 14 marka og 50 sentimetra langa stúlkubarn, steypti sér út í heiminn, á örskotsstundu.

Og stelpan var ótrúlega vakandi. - Athyglin og Hlustunin fullkomin - Augun stór og möndlulaga, hárið svart, og svo grét hún svo kurteisum og penum gráti, sagði læknirinn, - mömmunni fannst hún of kurteis. -

 

 Hún var ofboðslega vel vakandi, og eftir að búið var að baða hana,  og mamma hennar hafði fengið heitt kakó og brauð,  lágu þær mæðgur og virtu hvor aðra fyrir sér,

 - Skildi henni ekki líka við mig, hugsaði mamman óörugg,-  hún horfir svo íhugul á mig, - hún er svo ung, hvað ætli hún sé að hugsa. 

- Svo sofnuðum við báðar - Um tíuleytið vorum við fluttar niður á stofu. 

 Ég vaknaði við það um morgunin að yfirljósmóðirin kom inn til mín og spurði hvort að ég gæfi leyfi fyrir því að litla nýfædda dóttir mín,  léki tvíbura í sjónvarpskvikmynd, sem verið væri að gera. 

 En hún er svo ung, svaraði ég undrandi.  - Ég veit, sagði ljósan. - En hún er bara svo spræk og vel vakandi að hún virkar jafngömul og sú sem leikur hinn tvíburann.  Svo ég veitti góðfúslegt leyfi til myndatöku.  - Enda leikstjórinn enginn annar en leikritaskáldið Sigurður Pálsson, og höfundurinn ein af mínum uppáhalds Steinunn Sigurðardóttir.  Og sjónvarpsmyndin heitir  " Bleikar slaufur".

 

Þannig kom það til að afmælisbarn dagsins, er "eina leikkonan" sem  vitað er um að hafi tvöfaldað aldur sinn á meðan á tökum leikverksins stóð. -  Samkvæmt niðurstöðu könnunar sem Leikstjórinn Sigurður Pálsson gerði og ég veit að hann fer ekki með fleipur sá frómi maður.

 Og afmælisbarnið sem fyrir 23 árum síðan lék aðra tvíburastelpuna í "Bleikum slaufum" eftir Steinunni Sigurðardóttir í leikstjórn Sigurðar Pálssonar. -  Er nú sjálf tvíburamóðir. - tveggja yndislegra stúlkna sem urðu ellefu mánaða í gær.

Hún var líka strax dálítið spes, því hún svaf ekki svona á hlið í hnipri eins og flest ungabörn,  -  nei, hún lá á bakinu, með annan fótinn upp á vöggubrúninni, og hinn vafin utanum sængina. - og önnur höndin upp fyrir höfuð, hin ofaná sænginni.

Mamman vaknaði eina nóttina við mikið fliss í dyrum stofunnar sem þær mæðgur höfðu til umráða, þegar betur var að gáð sögðu flissandi læknar og ljósmæður afsakandi að þau hafi bara orðið að fá að sjá svefnstellingar nýburans. - Og sjá svo að móðirinn svaf alveg eins nema húm hafði vafið sænginni þannig að hún gæti haft löppina upp á henni.  Við sváfum semsagt í eins stellingum. - Og það sem meira er systir hennar sefur líka í þessum stellingum.

TIL HAMINGJU MEÐ DAGINN ELSKU HJARTANS STELPAN MÍN. -  HÚN Á NEFNILEGA AFMÆLI HÚN INGUNN VALGERÐUR !  -  OG HÚN SYNGUR EINS OG ENGILL !  HÚN ER LÍKA  ALGJÖR GULLMOLI !

Í Belgrad kynntist ég fyrst Eurovision, var þá reyndar þátttakandi á Alþjóðlegri l....

 

Í Belgrad kynntist ég fyrst Eurovisionsöngvakeppni,  var þá reyndar sjálf, þátttakandi á Alþjóðlegri Leiklistarhátíð. - En eitt af mörgu sem fyrir augu mín bar var, fyrrum sigurvegarar keppninnar.

 Það var haustið 1980, sem ég fór ásamt fríðu föruneyti með Þjóðleikhúsinu,  til Belgrad sem þá tilheyrði fyrrum Júgóslavíu. - Þjóðleikhúsinu hafði verið boðin  þátttaka, með sýninguna "Stundarfrið" á Alþjóðlega Leiklistarhátíð sem haldin var í Belgrad.  -  Stundarfriður eftir Guðmund Steinsson, verk sem hafði verið leikið fyrir troðfullu húsi strax frá  frumsýningu, og hafði þá þegar vakið athygli erlendis.  -  Það var langt og strangt ferðalag, frá Keflavík, til Köpen, - Köpen Zagreb- og Zagreb -Belgrad - allt á sama deginum eða sólarhringnum væri réttara. 

 Þegar til Belgrad var komið,  fengum við líka "höfðinglegar" móttökur. -  Það var farið með okkur eins og stórhöfðingja - 

Við fengum einkabílstjóra, sem voru með flögg á bílunum, og talstöðvar svo allir viku úr vegi þegar bíllinn birtist, - 

 Við vorum sett á mjög gott hótel sem staðsett var einhversstaðar á   - óskaplega flottu svæði og hinum megin var hraðbrautin, - svo allar flóttaleiðir voru klárar, - ef ske kynni leikhúsþyrstir aðdáendur,  ætlaði að kaffæra okkur í aðdáun. -  

Nei, án gríns þá var þetta með ólíkindum.  - Bílarnir voru svartar limmur, merktar opinberum erindrekum, og brjálaðir einkabílstjórar, með króníska bíla og hraðadellu, sem óku eins og þeir ættu lífið að leysa, annars yrðu þeir settir á höggstokkinn, ef þeir slægju af hraðanum, og ækju t.a.m. á löglegum hraða. -

Ég nefni t.d. eitt atvik,  við ökum á 170 km hraða eftir hraðbraut,  þá komum við að, þar sem búið er að setja upp svona "keilur" á hraðbrautinni, til að loka af eina akreinina, væntanlega vegna viðgerðar,  allavega voru þarna velmerktir vegagerðarmenn að búa sig til verka,  þegar okkur bar þar að.  - En vegagerðarmennirnir áttu fótum fjör að launa, þegar "einkabílstjórinn" okkar ók inn fyrir aflokaða svæðið, án þess að slá af hraðanum,  ruddi niður öllum keilunum, og öllum viðvörunum um leið og hann hló alveg tryllingslegum hlátri. - og þegar við litum útum afturrúðuna sáum við verkamennina liggjandi eins og hráviði fyrir utan veg.

Þarna, á þeirri stundu héldu tvær yngstu leikkonur, Þjóðleikhússins að nú væri komið að þeirra síðastu ferð, við vorum svo hræddar að við lágum veinandi í sætunum, á meðan á þessum glæfraakstri stóð. -

Eftir þetta atvik, pössuðum við okkur á því, að vera alltaf í fylgd fullorðinna leikara,  eða með túlkinn hjá okkur, á ferðum okkar með einkabílstjórunum.  -

Það var fleira sem við þurftum að passa okkur á, á þessum tíma var Tító, enn við völd, að vísu var hann orðinn gamall, en hann var mikilsvirtur leiðtogi, sem hafði haft vit á, að leyfa þjóð sinni að sækja sér menntunar út fyrir landsteinanna, og þá helst til Bandaríkjanna. -

Og þar sem hann var elskaður og dáður, var okkur sagt að við skyldum ekkert vera að nefna nafnið hans heldur segja "HANN" eða Sá Gamli" ef við þyrftum að ræða um Tító. -  Svo Júkkarnir  héldu ekki að við værum að tala illa um "HANN". - Það kæmi líka í veg fyrir allan óþarfa misskilning, sem annars gæti skapast. -

Nú eins og alþjóð væntanlega veit,  þá unnum við þessa Alþjóðlegu leiklistarhátíð. -  Stundarfriður var sem sagt kosin besta sýning hátíðarinnar. -  Og fagnaðarlátunum ætlaði aldrei að linna. -

Í framhaldi af því var okkur haldin veisla, í einhverri rosaflottri höll, og þar voru okkur flutt skemmtiatriði,  þar sem flytjendurnir voru m.a. fyrrum sigurvegarar Júróvisjónkeppninnar,  og þau fluttu okkur sigurlagið sitt ásamt fleirum mjög skemmtilegum lögum,  sem þau voru með á prógammi sínu.  -

Þegar þau höfðu lokið söng sínum, komu þau og heilsuðu upp á okkur,  enda voru þau, að auki, vinir hennar Dönku aðaltúlksins okkar. - Þau höfðu líka fengið bókina sem gefin var út um þær sýningar sem sýndar voru á hátíðinni, og fengu okkur til að árita  hana, um leið og þau færðu okkur áritaðar plötur með sigurlagi þeirra úr Júróvisjón. -

Ég hafði aldrei áður hvorki séð né heyrt Júróvisjónkeppnir svo ég vissi varla hvað mér ætti að finnast, þegar ég var spurð álits, af þessum krökkum. - En ég get sagt ykkur það, að þau voru alveg þrusu góðir listamenn,  öll upp til hópa. - 

 Og það eru þau líka, fulltrúar okkar hún Regína Ósk og hann Friðrik Ómar, og sá hópur sem mun standa á sviðinu með þeim. -  Þau eru frábærir söngvarar og munu örugglega standa fyrir sínu, úti í Belgrad. 

Og á næsta ári þá verður haldin Alþjóðleg Leiklistarhátíð hér á Íslandi, og þar munu sigurvegarar síðustu Júróvisjónkeppni. -  Þau Friðrik Ómar og Regína Ósk ásamt Euróbandinu skemmta hátíðargestum með söng og leik.

Og þá verð ég búin að grafa upp gömlu tveggja laga plötuna, sem þau færðu mér sigurvegarar Söngvakeppni Evrópskra Sjónvarpsstöðva það árið. - platan er einhversstaðar í kassa niður í geymslu, man að Júgóslavneski fáninn er á plötuumslaginu.-

Og þá verð ég líka búin að færa þeim Friðriki Ómari og Regínu Ósk plötuna að gjöf, fyrir að vinna keppnina 2008.

Mikið hlakka ég til. -  En það er bara eitt sem er að angra mig. -  

Ég er að velta því fyrir mér,  hvort að allar þær hörmungar,  sem riðu yfir Júgóslavnesku þjóðina, þegar landið liðaðist í sundur í hörmulegum stríðsátökum milli þjóðarbrota  sem áður byggðu gömlu Júgóslavíu, í sátt og samlyndi, þar sem hver undi glaður við sitt. - 

Þá komst helvítið, hann Mílosevic til valda á fölskum forsendum, var búinn að kynda svo vel undir kynþáttahatri og öðrum viðbjóði,  valdatakan var honum leikur einn.  Og áður en við var litið voru nágrannar farnir að höggva mann og annan.  Í nafni Lýðræðis.

Og nú velti ég því fyrir mér, -  Hvort að það geti verið, að það eina sem allar þessar hörmungar og fórnir, færðu þeim þjóðarbrotum sem eftir lifa, sé tilbúið "Konungsríki" í Serbíu,  sem flaggar nú gerfi  "krónprinssessu og krónprins"  í Sönghöll Drottningar. -  Á  Eurovisionsöngvakeppninni í Belgrad.

Ég get ekki hugsað svona sorglega hugsun til enda, - Enda getur þetta ekki verið raunveruleiki.

Þetta hlýtur að vera djók.  Auglýsingaskrum, - eða hvað er orðið af Lýðræðinu, sem allt þetta fólk, lét lífið fyrir. -

 Lýðræðinu sem réttlæta áttu, öll þessi dráp,  og allt þetta hatur. - 

 Var þetta blóbað bara til þess eins, að koma á einhverju tilbúnu konungsríki.  - Er það ekki einræði líka.  -  Eru engin takmörk fyrir lýðskrumi. -

ÉG BÍÐ EFTIR AÐ VAKNA  -  OG ÞAÐ SEM ÉG SKAL HLÆGJA ÞEGAR ÉG KEMST AÐ ÞVÍ AÐ ÞETTA VAR BARA MARTRÖÐ. -  ÓÞÆGILEG MARTRÖÐ.  - AUÐVITAÐ ER HEIMURINN EKKI ORÐINN SVONA FIRRTUR.

Eurobandið í sveiflu í Belgrad